Ατε να δουμε αν θα καταφέρω να βάλω τις σκέψεις μου σε σειρα να φκει κειμενο.
Έτρεξα την Κυριακή 10 χλμ για φιλανθρωπικό σκοπό. Όι μόνος μου, οργανωμένη μέρα που την πόλη, εγώ συμμετείχα για φιλανθρωπικό σκοπό. 35000 συμμετοχές, ημουν καπου μες στην 6η χιλιαδα. Not bad.
Εκαμα το τζιαι για προσωπικη πρόκληση. Αλλα ενω δικαιουσαι να το τρεξεις μονος σου, για το "περγαμοντο", μπορεις να επιλεξεις φιλανθρωπικο ιδρυμα, εγγεγραμμενο στο ΗΒ. Ενω θα γλυτωσεις τα εξοδα συμμετοχης ετσι, δεσμευεσαι να μαζεψεις συγκεκριμενο ποσο (περιπου 200 λιρες, εξαρταται που το ιδρυμα που επιλεγεις). Εν ημουν σιουρος αν θα καταφερνα να τες μαζεψω τζιαι ειπα να τρεξω για δικο μου σκοπο. Τζιαι εθκιαλεξα ενα μικρο ιδρυμα στην Κύπρο που εχω καποια αλφα προσωπικη σχεση.
Με αυτα και με κεινα τις τελευταιες εβδομαδες εστελλα μηνυματα, shares κτλ, ελαλουν το ποτζιει ποδα. Εν το εχω να ζητω λεφτα η αληθκεια, αλλα εννεν για μενα. Μιση δικη μου, μιση δικη τους η αντροπη. Οξα το "ο σκοπος αγιαζει τα μεσα" παει παραπανω. Εν τελει, εμαζευτηκαν 510 ευρω, πολλα παραπανω απο οτι επιστευκα!
Θωρεις διαφορα περιεργα σε ετσι περιπτωσεις. Κοντινοι σου φιλοι επαιξαν πελλο τζιαι επαραθεσαν αφορμες τζιαι δικαιολογιες. Ασχετοι διουν κατι τζιαι συγχαιρουν σε, στελλουν σου μηνυματα. Στην Κυπρο εκαμαμε το like νομισμα ενομισαν καποιοι. Αμα σου στελλω μηνυμα τζιαι λαλεις μου 'Μπραβο, καλό' κτλ, εν πρεπει να θεωρησω οτι εννα δωσεις κατι; εν ξερω μπορει να εχω λαθος.
Fast forward στην ημερα της κουρσας. Ηταν συγκινητικό που εθωρες κοσμο ολων των ηλικιών να στεκεται (στην ψιχαλα τζιαι αργοτερα στη βροχη) να ενθαρρυνει ουλλους τους δρομείς. Εμας στες παρελασεις χειροκροτουν πολλοι μονο το σχολειο του δικου τους (λολ). Τζιαι οι συμμετέχοντες βεβαια, ολων των ηλικιων και "φυσικων καταστασεων". Ο καθενας με το τεμπο του, για τον σκοπο του. Ffs there was a man running with a fridge on his back to end world hunger.
Το δεκαρι εν αποσταση που μπορουν ουλλοι να καμουν με λίγη προπονηση νομίζω. Στο δικο τους ρυθμο ο καθενας. Το συστηνω ανεπιφυλακτα. Ιδανικο τζιαι για γυμναστικη, τζιαι για να καθαριζει ο νους μια φορα την εβδομαδα τουλαχιστον. Διαφορετικά που το γυμναστηριο. Ηδη σκεφτουμαι για του χρονου εγω. Μισο μαραθωνιο; σωστο; εν ξερω καν που θα είμαι του χρονου. Εννα θελα να εχουν αλλαξει τα δεδομενα μου ως τοτε. Βλεπουμε...
Παραπλευρο συμπερασμα. Μια χωρα/κοινωνία κρινεις την που το πώς συμπεριφερεται στα ζωα λεν. Ή στους ΑΜΕΑ. Να συμπληρωσω τζιαι που το επιπεδο εθελοντισμού. Τζιαι στην Κυπρο, το τριτοκοσμια και πολυ μας ειναι.
Το θέμα εθελοντισμού εν θέμα κουλτούρας. Εμείς εν το έχουμε πολλά στην κουλτούρα μας. Ξεκινά που την οικογένεια, το σχολείο, το πανεπιστήμιο, τη δουλειά, το κράτος. Σιγά σιγά γίνεται προσωπικό θέμα και το επιζητάς πλέον σε ατομικό επίπεδο από μόνος σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλη μαλακία που γιμνεται στην Κύπρο εν το θέμα προσωπικού οφέλους (οικονομικό ή για την... "δόξα"), κάτι που έθιξα αν δεν κάμνω λάθος σε κάποιο σχόλιό μου στο μπλογκ του Περιπλανώμενου Τέρατος: Εν γίνεται να είσαι νεκατωμένος κάπου για να βοηθάς τζείνον που το έχει ανάγκη, αλλά να συμπεριφέρεσαι σάννα τζαι όποιος σου μιλήσει θέλει να σου φάει τη δόξα, απομαρύονοντας έτσι κάποιον που ενδεχομένως να ήθελε να ασχοληθεί με το σκοπό σου. Τζαι ούλλοι νομίζω ακούσαμε κάποια σκάνδαλα για οικονομικά θέματα, στα οποία εμπλέκονταν φιλανθρωπικοί οργανισμοί.
Μετά εν το θέμα κύρους με την έννοια ότι άλλο να ασχολείσαι με τον ερυθρό σταυρό και να νιώθεις ότι έχεις σχέση με τη Φωτεινή, και άλλο να ασχολείσαι με το Philanthropia app πχ το οποίο δίνει ΚΑΙ στον ερυθρό σταυρό, αλλά εν σε ξέρει κάποιος. Ξαφνικά έννεν για την πράξη, αλλά για το κοινωνικό στάτους. Σε τούτα είμαστε τραγικοί.
Εν πολλοί οι παράγοντες που μας κάμνουν έτσι, εν πολλά μεγάλη συζήτηση, αλλά σημασία δαμέ έχει ότι έκαμες το, εκατάφερες το, που κάποιους ίσως να πικράθηκες λίο και θεωρώ ότι εν καλά να το κρατήσεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου για το μέλλον ή να τους το πεις αν θεωρείς ότι έχει πόιντ, και κανεί. Μπράβο, και εις ανώτερα, και μακάρι να βουρήσω κάποτε έστω και 5χμ, που θέμα αντοχής. :/
Να πω την γνώμη μου γενικα στο θέμα του προσφέρω. Θεωρώ ότι όταν προσφέρεις δεν πρέπει να γίνεται στα πλαίσια του προσφέρω για να νιώσω εγώ καλύτερα. Για μένα με τέτοιο τρόπο απλά ενισχύεις ένα ναρκισσιστικο υπερεγώ και δεν έχει καμία αξία, καμιά όμως η προσφορά σου. Ναι πρέπει να προσφέρεις με γνώμονα το ηθικό κομμάτι του κάποιος συνάνθρωπός σου/ζώο/ομάδα είναι σε μειονεκτικότερη θέση από εσένα και ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ.Αυτό ως γενική άποψη τι σημαίνει πραγματικά για μένα εθελοντισμός, αγαπώ τα ζώα και γενικά προσφέρω χώρις να απορρίπτω πάντα το δούναι και λαβείν το συναισθηματικό. Ο λόγος που το λέω είναι γιατί δεν πρέπει οποιαδήποτε προσφορά να παίρνει την μορφή συναλλαγής ιδιαίτερα στο συναισθηματικό κομμάτι. Γιατί με αυτό το τρόπο μου θυμίζει μεσαίωνα που αγόραζαν συγχωροχάρτι για να εξαγοράσουν τις αμαρτίες τους. Ο λόγος για τούτην όλη την σκέψη είναι ότι συμφωνω μαζί σου ότι στην Κύπρο η προσφορά όπως πρέπει να γίνεται στα σωστά πλαίσια δεν υπάρχει. Οπόταν ναι τριτοκοσμικά είμαστε με τα μυαλά που κουβαλούμε μέσα σε μια τοξική κοινωνία που ότι και να κάνουμε είναι στο επίπεδο εγώ τζιαι ο κώλος μου. Δηλαδή η δύναμη που μας ωθεί τούτη είναι. Θα σου πω μπράβο γιατί είναι προφανές που τούτα που λέεις ότι είσαι εκτός που τούτο το πλάισιο σκέψης και πράξης. Δεν σε ξέρω για να πρόσφερα (και δεν είναι δικαιολογία γιατί θα μπορούσα να προσφέρω αλλού και το κάνω σε πολλά περιορισμένο βαθμό άρα δεν βγάζω τον εαυτό μου από αυτό που περιγράφω πιο πάνω)αλλά σε συγχαίρω γιατί πιστεύω στην πραγματική ανιδιοτέλεια του σκοπού σου.φιλιά Άμυ
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.γ.1 εν ξέρω αν βγλαζω νόημα
Υ.γ 2 Θα μου δώσω όμως ένα ελαφρυντικό γιατί αγαπώ πολλά τα ζωάκια (πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να είναι καινπαραπάνω που τους ανθρώπους):p
Μπράβο σου και για τους 2 σκοπούς! Κάμνω το τζιαι γω κάθε χρόνο για συγκεκριμένο ίδρυμα, αλλά περπατητή! Πέρσι έφκαλα μιαν γλώσσα ΝΑ - άναψα τζιαι τσιάρο σε μια φάση - τζιαι εκατάλαβα πόσο αγύμναστη ήμουν. Εν απίστευτη εμπειρία, δοκιμάζεις το σώμα σου, γυμνάζεσαι τζιαι βοηθάς ταυτόχρονα! Το ότι βοηθάς όμως, εν η πιο μεγάλη ευχαρίστηση! Τούτο που μου έκαμεν εντύπωσην εν τούτο που λαλείς, κάθε χρόνο το ίδιο: κάποιοι γνωστοί πέζουν πελλό ή τσιγκουνεύκουνται τζιαι τα παραπάνω λεφτά τα πιάνεις που αγνώστους ή από τα πολύ κοντινά σου πρόσωπα! Ακόμα και η πιο μικρή προσφορά εν μεγάλη ρε γάδαροι! Ας εν τζιαι 2ευρώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο ρε συ!
ΑπάντησηΔιαγραφή5 ευρώ τον καφέ ξέρουμε να δίνουμε αλλά 2 ευρώ που λέει το Τροιολούδιν πιο πάνω δεν...
Χρησιμοποίησες κανένα app για training plan για να φτάσεις στα 10Km?