Dealing with failure

Ω μα ναι! Βρηκα επιτελους θεμα που να μην ειναι ουτε τραλαλι τραλαλο, χαρες και πανηγυρια, προβολεις και σκηνικα, ουτε για τη μιζερη επικαιροτητα της κυπριακης πραγματικοτητας και οχι μονο. Και για τα δυο αυτα υπαρχουν ορδες κειμενων στο διαδικτυο καλυτερα γραμμενες και πιο σωστα εμπεριστατωμενες. Ωρες ωρες απορω γιατι με διαβαζετε! Γι'αυτο και η σκεψη να το κλεισω το ρημαδι. Αλλα αυτα αλλη φορα.

Ειδα αρκετες ταινιες την εβδομαδα των Οσκαρ, οχι ολες εμπλεκομενες, για αυτο θα μπορουσα να γρραψω ποστς γιαυτες. Ειδικα για το Dallas Buyers Club που του αξιζαν τα δυο Οσκαρ στους αντρικους ρολους καρφωτα. Sorry Leo. Αρα τωρα μπορω να πω οτι ειδα εναν κατοχο Οσκαρ απο κοντα! Και προφανως το χρυσο μου οταν αναφερει the dreamers out there για μενα το λεει. Διαβαζε τα τουιτ που του εκανα τον Νιοβρη τις μερες της συναυλιας.

Αυτα για εισαγωγη.
Ναι, I failed these days. Ενα διαγωνισμα. Με αρκετα χαμηλο βαθμο. Βαση με κυαλια κτλ. Δεν με δικαιολογω αλλα εν ενα μαθημα βουνο το οποιο το Ινστιτουτο απαιτει να διδασκεται απο επαγγελματια και οχι ακαδημαικο. Οι οροι λογικα ειναι λαθος, συγχωρατε με. Αρα το βουνο γινεται οροσειρα ολοκληρη. Και ναι πατωσε το τμημα ολο αλλα δεν αλλαζει κατι.
Πολλαπλασιαζεται η πιεση τωρα γιατι πρεπει στη δευτερη ενδιαμεση να παω περαν του καλα αλλα και στην τελικη μπας και εξισοροπησω το κακο αλλα μαλλον ματαια. Αρα πρεπει να παλαρω στα αλλα μαθηματα να μεν πεσει ο γενικος που μετα βιας κρατιεται στο 2.1. Εξαιρετικα εννε;
Ναι, αγχωνουμαι για τους βαθμους. I'm that kind of kind. Θα θωρω τες σημειωσεις μου ως το τελευταιο λεπτο πριν το γραπτο, θα αγχωθω κτλ. Τουλαχιστον εν ειμαι στην κατηγορια που λαλουν οτι επατωσαν τζιε πιανουν 80. Πεφτω συνηθως 8-12 βαθμους εξω.
Τεσπα, αγχωνουμαι για τους βαθμους. Νιωθω την πιεση γυρω μου τζιε δεν μπορω να καμω αλλιως. Επερικυκλωσα τον εαυτο μου με συμφοιτητες του επιπεδου μου τζιε πανω. Εννεν κατι που εγινε επιτηδες αλλα λαλουν οτι βοηθα. Οι στην ψυχολογια, στην πιεση αλλα στην αποδοση.
Συμπληρωνω αιτησεις που θωρω ταχα οτι ζητουν 2.1 ή first. Ε πως να μεν αγχωθω. Αλλαξα το cv μου προσφατα που predicted first σε 2.1. Να μεν τους περιπαιζουμε τζιολας αμα ζητουν transcript.
Αγχωνουμαι γιατι θελω μια καλη δουλεια, με εναν καλο μισθο. Αρα θελεις ενα σοβαρο internship. Που εννα θελει καλο βαθμο. Και παει λεγοντας. Συστημα - ξεσυστημα ετσι ειναι. Συνηθως, οι παντα.
Εν δυσκολο να διαχειριστεις την αποτυχια οταν δεν ειναι κατι που περνας συχνα, για να μεν πω ποτε. Εν δυσκολο να διαχειριστεις την αποτυχια οταν πρεπει να πεις του εαυτου σου τα κουραφεξαλα που συνηθισες εσυ να λαλεις στους αλλους, οτι εννα τα καταφερουν στη δευτερη ευκαιρια κτλ Εν ακομα πιο δυσκολο να διαχιριστεις την αποτυχια σου οταν σου τα λαλουν αλλοι! (See what I did there? Started three sentences in the same way to create tension). Εν δυσκολο να διαχειριστεις την αποτυχια σου (x4) οταν οι προσδοκιες (που σενα και οχι μονο) για σενα εν τοσο ψηλες. Οταν οι συγκρισεις εν αναποφευκτες. Τζιε παντα με το καλυτερο μας συγκρινουν εννε;

Αρα ναι, πολλα νευρα σημερα. Γκρινια μουτρα κτλ. Ο ηλιος ελαμπε στο γαλαζιο του ουρανου. Θα προτιμουν να ηταν μια γκριζα κουβερτα αλλα μετα θα σερνουμουν. Αλλα το γαλαζιο του ουρανο, οσο κοντραστ τζιε να εκαμνε, επεισε με να συρω τον εαυτο μου στο Archies να πιασω τροφη για την ψυχη (=milkshake, παγωτο κτλ) και ηδη ειμαι καλυτερα. Απλως πρεπει να ξεκινησει η δουλεια η σοβαρη τωρα. Διοτι η δευτερη ενδιαμεση του μαθηματος εν την αλλη τεταρτη. Αρα στους kodaline στες 19 ή θα κλαιω ή θα κλαιω με χαμογελο. Και ξεκινουμε.

PS: to avoid text messages, direct messages, instant messages and sympathy comments, this test is 10%. I know it's not that big of an issue. But it' a slap in the face. Who doesn't love being a drama queen every now and then anw?

Για ανυψωση διαθεσης

Im not much of a ted believer. but these two are jewels