15 Μαΐ 2017

The Lovebomb

Ξαπλώνω δαμέ στην αμμουδιά της πόλης του Ζήνωνα φίλες και φίλοι και σας σκέφτομαι. Δε σας γράφω όμως γιατί δε μου βγαίνει όπως παλιά. Τι να σας πω κιόλας από όλα όσα συμβαίνουν; Δεν είναι και λίγα. Αν και επί της ουσίας λίγα άλλαξαν. Ακόμα στην ίδια πόλη (όι του Ζήνωνα), στην ίδια δουλειά που παλεύω να βρω προσωπικό χώρο, στον ίδιο αγώνα να παλεύω να βρω και να καταλάβω κι εγώ ποιος είμαι. Και ίσως τότε αφήσω και τους άλλους να δουν μέσα. Δε θα γράψω για το χαμό εκείνο όμως σήμερα. Θα σας πω για ένα podcast που ακούω τώρα τελευταία. Επειδή ακούω μουσική στο γυμναστήριο, στο τρέξιμο και κάποτε στο γραφείο, στο λεωφορείο βάζω να ακούσω κάτι άλλο, εκεί που μπορώ να δώσω μιαν άλφα προσοχή. Κατ'αρχάς, απορία. Υπάρχουν ελληνικά podcasts; Τα podcasts στα ελληνικά; Θα ήθελα να έβρισκα κανένα ελληνικό να ακούω. Προς το παρόν ακούω το lovebomb του Nico Tortorella. Εισήγηση ενός φίλου ξενιτεμένου πιο πέρα κι από μένα. Δεν ξέρω αν τον ανάφερα στο μπλογκ ξανά, θα τον πω Κουρδιστό Πορτοκάλι. Ο Nico εν ηθοποιός, που ενώ εν το κλασσικό ομορφόπαιδο του Λα ΛΑ λαντ εννεν καθόλου κλασσικός στο πώς αυτοπροσδιορίζεται. Στο podcast (αχού σκόρσο η αλλαγή γλώσσας α;) κυρίως πραγματεύεται την αγάπη, το σεξ, την ταυτότητα του ατόμου πάντα όμως πέραν του συνηθισμένου binary, man loves woman, woman loves man. Man loves man and woman loves woman εν μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Φιλοξενεί φίλους και φίλες που πηδιοντουσαν ανά διαστήματα, φιλοξενεί πορνοσταρ, drag queens, ένα φωτογράφο πρώην μέλος της εκκλησίας των Μορμώνων (ίσως το πιο ενδιαφέρον επεισοδιο). Πώς να αγαπάς τον εαυτό σου, να τεστάρεις τα όρια σου κτλ. Μόνο στο ινστα του παιθκιου να πάτε θα πάρετε μιαν ιδέα πώς παίζει.
Ενώ δεν ταυτίζομαι σε κανένα σημείο με το 95% όσων ακούω τζιαι μιλούν ένα τρόπο σκέψης που από ουτοπικός έως σατανιστικός θα φαίνεται στους πλείστους από 'εμάς' σε τούντη πλευρά του κόσμου, ιντριγκάρει με τζιαι πυροδοτεί μια σειρά ερωτήσεων και σκέψεων μέσα μου που μόνο κακό δεν κάμνουν.
Έχω άλλα podcasts στη σειρά όταν με το καλό τελειώσει τούτο (20κάτι επεισόδια είναι). Το επόμενο μου ποστ θα προσπαθήσω να είναι πριν τελειώσετε τη σεζόν (πριν που μένα)

4 σχόλια:

  1. Κανένα τιπ για το πώς να ακούμε ποντκαστς εμείς με το δικό μας το λάιφσταϊλ; Προσωπικά ούτε audio books, ούτε podcasts μπορώ να ακούσω επδ παίρνει με ο ύπνος. Να τα ακούω σαν οδηγώ εν βολεύκει, πάει αλλού η προσοχή μου και η ώρα του commute μου εν ιερή για μένα.
    Τέσπα, ακούεται ενδιαφέρον, θα το κοιτάξω το θέμα. Τωρά για πόντκαστ στα Ελληνικά είπαμε με μια φίλη να κάμουμε (προψές το ελέαμε) αφού εν έχουμε εκπομπή στην τιβί και έχουμε έτσι καλή χημεία στις μαλακίες που λέμε οπότε there you have it, θα γελάς τουλάχιστον. Τωρά για θεματολογία..ξέρεις μας και τις 2, εν μας φεύκει τίποτε, θα δεχόμαστε και ρικουέστς από τον κόσμο, το κοινό μας. Βέεεβαια.
    Ε, αυτά βασικά. Επικοδομητικό σχόλιο όπως πάντα άλλωστε, έφυα. :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. *μπορώ να ορκιστώ πως είχα γράψει ένα comment πιο πριν. nevermind*

    @OP: για ελληνικά podcast εν ξέρω, αλλά ακούω αθλητικά podcast τύπου The Herd. Επίσης, οι φίλοι μου λαλούν πως νευριάζω εύκολα τωρά τελευταία. :)

    @Moonlight: please do!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @moonlight: ξερω πλασματα που ακουν την ωρα που μαειρεφκουν. και θα αναμενομεν
    @bulby: αθλητικα podcasts? ew. το σχολιο για τους φιλους; τελος. το ΟΡ τι ειναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή