24 Ιαν 2017

Στο ναό

Πριν πάρα πολλύν τζιαιρό που λέτε έγινε κάτι στο γυμναστήριο που αναστάτωσε με, επροβλημάτισε με κτλ. (ντάξει, λίγο δραματικό αλλά τωρά εννά με μάθετε;) Ετουίταρα τζιόλας περί τούτου, ότι θα εμπλόγκαρα (περί τούτου) αλλά ένα θεματάκι με τη διαχείριση χρόνου έχω το.
Ετελιωσα την προπόνηση μου που λέτε τζιαι επηα στα αποδυτηρια τζιαι ειδα ενα Ασιατη, γονατιστο χαμε πανω που το cedar wood estate hoodie του (μαρκα Primark) να προσευχεται. Εεε, το ερμαρακι μου ήταν διπλα του. Πώς αντιδρας τζιαμε; Εν ξερω αν υπαρχει καποιο, έστω θεωρητικο πρωτοκολλο στο τι επρεπε να καμω (πχ αμα δεις βουδιστη να διαλογιζεται νιωθεις οτι πρέπει να καμεις ησυχία τουλαχιστον). Εκαμα τζιεινο που θα εκαμνα υπό κανονικες συνθηκες. Εποτιναξα την ποξω τζιαι επηα να καμω το ντους μου. Αλλα ενιωθα αβολα, χωρις να ξερω αν ενιωθε τζιαι τζιεινος.
Ασχετως της αντιληψης μου για τες θρησκειες γενικα ή της αντίληψης μου περι του Ισλαμ συγκεκριμενα, σεβουμαι το δικαιωμα σου να εσιεις μια θρησκεια, να εισαι θρησκοληπτος ως τα μπουνια τζιαι να καμνεις οσα σου επιβαλλει/προνοει η θρησκεια σου. Εν ξερω αν υπαρχει καποια περιπτωση που επιβαλλει να προσευχηθεις σε ανύποπτο χρονο, ενομιζα ηταν συγκεκριμενες φασεις της ημερας. Οποταν εθεωρησα ενοχλητικη τη συμπεριφορα του παρεα. Εφερε με σε δυσκολη θεση, αρα επαραβιασε δικα μου δικαιωματα τζιαι ελευθεριες κατα καποιο τροπο. Γιατι την ωρα που παω γυμναστηριο εν δικη μου ωρα τζιαι εν εσιει θεση μια θρησκευτικη διαδικασια θεωρω.
Επαναλαμβανω οτι δεν ξερω τις συνθηκες της προσευχης του αλλα εν εμπορουσε να "προγραμματιστει" αλλη ωρα; σε νοσοκομεια, αεροδρομια, εμπορικα κεντρα ακομα καταλαβαινω να υπαρχουν χωροι για προσευχη γιατι εν χωροι που μπορει να βρεθει καποιος για απροσμενα πολλες ωρες τζιαι να θελει να προσευχηθει οπως επιβαλλεται (νταξει τα νοσοκομεια εχουν τζιαι ενα λογο παραπανω). Αλλα ρε φιλε εν εμπορουσες να ρτεις γυμναστήριο μιση ωρα μετα; Στο κατω κατω υποθετω εννεν ουτε για σενα ο, τι καλυτερο να προσευχεσαι με πουτσες να περιφερονται γυρω σου με το παρδον. Ουτε το χουντι του πραιμαρκ αρμοζει για προσευχη φαντάζουμαι.
Τελοσπαντων εννα αφηκω τζιαι ενα περιθωριο να τον δικαιολογησω (μπορει να πιασε ενα μηνυμα για οικογενειακο θεμα υγιειας ξερωγω τζιαι να θελε να προσευχηθει επι τοπου, μπορει να απειχε που γυμναστικη ο ιδιος για λογους υγιειας για καποιο διαστημα τζιαι να θελει να δοξασει το θεο του που εν καλα τωρα). Αλλα ναι, λιγο μη μας σπατε τα αρχιδια οι μουσουλμανοι. Παεις στες χωρες τους πεντε μερες, πρεπει να υιοθετεις τον τροπο ζωης τους, ερκουνται στο Δυτικο κοσμο για μια ζωη τζιαι απαιτουν να προσαρμοστουν οι υπολοιποι. Καπου ωπα φιλε. Φαε το χοιρινο μπεικον στο μπερκερ και σκασε λιγο ή παρε το μπερκερ χωρις μπεικον γαμωτη (μπερκεραδικο διπλα που σπιτι μου σερβιρει μπεικον γαλοπουλας -.-)
Δηλαδη καπου καταλαβαίνω τζιαι την αγανακτηση των Βρετανων με τους μεταναστες τζιαι το brexit. Εν οντως παρα πολλοι με καταγωγη που τες χωρες μεταξυ Τουρκιας τζιαι Ινδιας τζιαι επειδη εχουν τζιαι τουντη νοοτροπια αδιαλλαξιας εν λλιο καπως. (το Συριακο τζιαι η ανθρωπινη αλληλεγγύη αλλο θεμα).
Τελοσπαντων, βεβαιως τζιαι η ανάπτυξη του θεματος εν δυσαναλογη με το συμβαν αλλα κουβεντα να γινεται. Επισης ειμαι εν πτήση τζιαι βαρκ

7 σχόλια:

  1. Αθθύμησες μου ένα βιβλίον που εθκιάβασα πρόσφατα. Το "Πλουραλισμός, πολυπολιτισμικότητα, ενσωμάτωση, αφομοίωση" της Σώτης Τριανταφύλλου. Πραγματεύεται ακριβώς τούτην την άρνησην ενσωμάτωσης τζιαι αφομοίωσης των μουσουλμάνων στες δυτικές χώρες, το οποίον οφείλεται εν μέρει τζιαι στην πολιτικήν ανοχής/ ενοχής των δυτικών κυβερνήσεων, το οποίον όμως, όπως ισχυρίζεται η Σώτη, προκαλεί πολλά παραπάνω προβλήματα παρά καλά. Με λλία λόγια, θα έπρεπεν να ισχύσει το "my house, my rules" (που λες τζιαι συ), το οποίον οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι απαιτούν για τους ξένους στες χώρες τους. Η "πολυπολιτισμικότητα", ως επιλογή, υποσκάπτει την κοινωνική συνοχή, δημιουργεί γκέτο κλπ. (λέει η Σώτη, εγώ δεν έχω καταλήξει τόσον τελεσίδικα, αλλά έshιει τα point της).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακουεται ενδιαφέρον. Not a book id read αλλα ναι. :)

      Διαγραφή
  2. Εγώ είχα συγκάτοικο στην εστία, μουσουλμάνο, που έμενε στο απέναντι δωμάτιο, ο οποίος είχε απαίτηση την ώρα που προσευχόταν, εγώ να μην παίζω μουσική στο δικό μου δωμάτιο γιατί τον ενοχλούσε στην συγκέντρωση και το έβρισκε ασεβές εκ μέρους μου. Περιττό να πω πού τον έγραψα. Αν είναι δυνατόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απαντησα σου τζιαι νομιζω εχαθηκε η απαντηση στο υπερπεραν του διαδικτυου. Ελεα οτι στη συγκεκριμένη περιπτωση εν με ενοχλα ο συμβιβασμος μα χαμηλωσω τη μουσικη δεκα λεπτα μεσα στην ημερα.

      Διαγραφή
  3. I see the point, but I'm not 100% convinced what the right approach would be. Εν δίλημμα μου που τα παιδικά/προεφηβικά/πρώτα εφηβικά μου χρόνια το θέμα που τότε με το laicite στη Γαλλία.
    Το μπέικον γαλοπούλας έννεν πρόβλημα, τζειαμέ έχασες το νάκκον όμως, φίλε. Και για να σε προλάβω, προτιμώ μπέικον κανονικό παρά κάτι τέτοιο- ακούεται αηδία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννεν το θεμα το μπεικον ες σατς αντιλαμβανεσαι. Εν η προθυμια της Δυσης να προσαρμοστει. Τζιαι ναι, βεβαιως τζιαι εν γκριζα ζωνη τι εν το σωστο approach τζιαι αν υπαρχει καν

      Διαγραφή
  4. yea, the line is very very fine. I think on your side, you shouldn't change your attitude of what the room was purposed for. If he was on your way you should have said 'excuse me' and interrupted. If he wasn't, then you should have just ignored him. He shouldn't make you feel uncomfortable, or better yet you shouldn't LET him make you feel uncomfortable. On his side, a prayer is a prayer and he shouldn't feel ashamed to perform it. If he feels comfortable interrupting others and/or praying around rooms not purposed for prayer then it's his problem, i dont think others should shift behaviour around that.

    ΑπάντησηΔιαγραφή