Αν.

Προψες επηα να δω την ταινια του Παπακαλιατη, το "Αν". Επηα οικογενειακως. Επηεν τζιε η Πρας την ιδια νυχτα παντως. Η μανα μου και η αδερφη μου, κλασσικα θηλυκα, εν φαν της δουλειας του Παπακαλιατη. Κλεισε τα Ματια, Να με Προσεχεις, Δυο μερες μονο κτλ. Εσκεφτηκα οτι εν καλη ευκαιρια για ποιοτικο χρονο. Τον τζιυρη μου ετραβολοησαμεν τον ετσι.
Λοιποοοον. Εξαιρετικη μουσικη. Μονο τζιε μονο που ακουα το "Wildest Moments" το οποιο θελω να πατενταρω ως το σημα κατατεθεν του μπλογκ Αλλα εισιεν ωραια τραγουδια για χαλί. Τζιε αγγλικα τζιε ελληνικα. Εξαιρετικη εικονα επισης. Η Πλακα της Αθηνας εσιει μιαν γοητεια, μιαν ομορφια που μονο τζιαμε βρισκεις. Με φοντο την Ακροπολη, μια λατερνα τζιε βουκεμβυλια, τι αλλο να θελει κανεις;
Την υποθεση εν ξερω κατα ποσο εδιερρευσε so I wont spoil αλλα δειχνει την ιστορια ενος ανδρα ενω καμνει διαφορες επιλογες. Επισης δειχνει τζιε τι θα εγινετουν με την αλλη επιλογη. Για να καμεις ετσι πραμα θελεις πολλα επιδεξια σκηνοθεσια. Να μεν κουρασεις τζιε να μεν συγχησεις το κοινο. Ε ο Χριστοφορος εν τα επηεν τζιε ασιημα. Καποιες φασεις, ναι, ενιωσα να χανουμε αλλα εν δεκτο. Το κολπο με τα μαλλια, για να ξεχωριζουν οι ιστοριες, ιδιοφυες. (εν ξερω αν το γραψα σωστα τζιε ουτε με κοφτει!).
Οι δυo "αφηγητες", Μαρω Κοντου και Γιωργος Κωνσταντινου, εν ομορφη προσθηκη στην ταινια τζιε ακουστηκαν πολλα γελια στην αιθουσα στες σκηνες τους.
Η πρωταγωνιστρια, Μαρινα Καλογηρου, εν με συνεπηρε Ηταν μια χαρα φυσικα, σε καμια περιπτωση δεν με ξενισε. Τζιε ηβρα την πολλα γοητευτικη. Θα την παρακολουθω.
Ο Παπακαλιατης με χαλα αφανταστα. Νευριαζει με, θελω να τον δερω ας πουμε. Τζιε τες δουλειες του, εν μπορω να πω οτι εχω τες σε ιδιαιτερη εκτιμηση. Εν υπερβολικα ναρκισσος. Νομιζει οτι εν ηθοποιαρα τζιε καλλιτεχναρα, οτι το στυλακι του εν θανατηφορο. Στες δουλειες του εσιει παντα εντονες ερωτικες σκηνες που εν συνεισφερουν κατι ιδιαιτερο στην πλοκη. Οπως τζιε εψες. Αν μας εδειχναν 2-3 στασεις λλιοτερες εν θα υπηρχε κανενα προβλημα. Α, τζιε εσιει παντα σκηνες με καθρεφτη. Στην πρωτη σκηνη που μιλα της Μοναξιας (seriously, Μοναξια;) ηταν χαλια. Λαλω, εν εξεκινησαμε καλα. Ηταν πολλα εκτος πραγματικοτητας καποιος να μιλα τοσο πολλα του σιυλλου του. Αγαπω τα ζωα, αλλα αν τους μιλας ετσι, χρειαζεσαι συναναστροφη με ανθρωπους.
Α, αλλη μια σκηνη που θελω να σχολιασω. Το τρικ που εκαμαν για να δειξουν το πως επερασαν οι μηνες, ηταν ενδιαφερον. Αληθκια. Καπου το εξαναειδα ομως. Τζιε ξενιζει με σε ταινιες που εν εχουν φανταστικο υποβαθρο, τζιε ουλλο το ποιντ ειναι να σε πεισουν οτι μπορει να συμβει στην πραγματικοτητα, να μπαινουν factual στοιχεια.
Ενα τελευταιο, η σιοκκαριστικη στιγμη της ταινιας, οσοι την ειδαν, ξερουν για ποιαν λαλω, ειμαι σιουρος εν αντιγραφη. Ξερω ποθεν την ειδα. Εν θελω να πω για να μεν την χαλασω για οσους δεν την ειδα. Εν ταινια της Hathaway παντως :p.
Τζιε τωρα γενικα για την ταινια. Νταξει μωρε, καλη ηταν. Απλα εν ενιωσα οτι εισιε κατι να μου πει ιδιαιτερο. Πραγματευεται το "Αν". Πως καθε στιγμη, καθε αποφαση, καθε λεπτο επηρεαζουν την πορεια μας. Τζιε κατι που εν γραφτο να γινει, θα γινει ό,τι επιλογη τζιε να καμεις. Εν γραφτο σου. Τουτα ουλλα, εσκεφτηκα τα ξανα. Ειδα τα σε ταινιες, βιβλια, σειρες, συζητησεις με φιλους κτλ. Εισιεν μια νοτα ελαφροτητας η ταινια. Ταχα σαννα τζιε ηταν μια ρομαντικη κομεντι που επροσπαθουσε να πιαστει με μεγαλειωδης φιλοσοφιες. Η μια πολλα σοβαρη ταινια, που εισιε να καμει με ενα πολλα φιλοσοφε θεμα αλλα επιαννεν το πολλα ποξω ποξω τζιε light. Εν ξερω, μπορει ναν η ιδεα μου τουτα ουλλα.
Που τελιωσε η ταινια, εγυρισα πισω να δω το ακροατηριο. Παντα καμνω το, αρεσκει μου. Πλειοψηφια ηταν γυναικες πανω των 40. Εν το καρτερουν, επεριμενα παραπανω 20αρες. Εισιε τζιε καποια ζεφκαρουθκια. Τζιε δεν εισιε αντρα, εφηβο ή ενηλικα μονο του ή με αλλους αντρες. Chick film it is.

Για να τελιωνουμε. Εγω βαλλω της ενα 6,5-7. Η μανα μου εβαλεν του 9,5. Νομιζω εκαταλαβετε τα ουλλα με τουντο τελευταιο σχολιο. Εξαρταται με εντα αποψη θα δεις την ταινια. Οκ, τζιε ισως να εχω τζιε καποιες προκαταληψεις με τον Παπακαλιατη τζιε να την ειδα με κακο ματι την ταινια.