5 Μαΐ 2022

Choose your battles

 Ήταν να το γράψω εχτές τούντο ποστ. Εκατεκλύσθην το τουίτερ μου και το ινστα με ποστ και στορις εξοργισμένα για το τι μπορεί να γίνει στην Αμερική με το δικαίωμα στην έκτρωση. Είχα γεμάτη μέρα τζιαι δεν είχα διαβάσει περί τίνος πρόκειται. Οπόταν έκαμα μια συνειδητή επιλογή την ώρα του σκρολ τζιαι είπα ότι θα μείνω εκτός. Εν θα ενημερωθώ, εν θα κάμω ριτουίτ. Είμαι αρσενικός, εν στην Αμερική, εν με αφορά, εν θα μπω να μάθω παραπάνω. Εν έχω τη δύναμη να εξοργιστώ για ακόμα ένα βήμα που κάμνει ο κόσμος προς τα πίσω. Έτσι ένιωθα εχτές. Εφκήκε η ιστορία με το Ρικ με τον Φοινικαρίδη, ο πλανήτης καίγεται, συζητήσεις για τις προεδρικές εν μπορώ να με κόφτει τζιαι τούτο τωρά. 'Ηταν τζιαι η κουβέντα  με τον μιτσή που εσχεδίαζε επίθεση σε σχολείο, που τελικά εν εσχεδίαζε. Εν εύκολο μέσω του ίντερνετ να 'κινητοποιηθεί' η μάζα, εξού τζιαι τόσα ποστ στο ελληνόφωνο μου τουιτερ. Εμάθαμε να δείχνουμε πολλά νωρίς μόλις ξεσπάσει κάτι μιαν επιφανειακή, έντονη αλλά σύντομη ευαισθησία. Έτσι είχα δικαιολογήσει τζιαι τα τόσα ποστ που είδα. Έλειψε η μέρα, εν έκαμα το ποστ που απλά θα ελάλεν ότι εν με αφορά, εν θα σκοτιστώ τζιαι ότι ούλλοι πρέπει να προσέχουμε πόσο εκθέτουμε τον εαυτό μας σε ειδήσεις κτλ

Σήμερα στο reading list έπεσα πάνω σε τούτα

https://www.lifo.gr/now/world/explainer-ti-ginetai-epiteloys-stin-ameriki-me-tis-ambloseis

http://woofisarfkai.blogspot.com/2022/05/blog-post.html

https://cupofjo.com/2022/05/abortion-rights/

Οπόταν πήρα μιαν περιληπτική ιδέα για τις εξελίξεις. Φαίνονται τρομακτικές, σαν πρόλογος του handmaid's tale. Η άποψη μου εννοείται ότι είναι εναντίον (τούντων εξελίξεων που φαίνεται ότι τροχιοδρομούνται). Αλλά εξακολουθώ να πιστεύκω ότι εν με αφορά. Επίσης, η Αμερική εν ένα σύστημα που εν καταλάβω. Κογκρέσσο, γερουσίες, πολιτείες, ομοσπονδία. Εν ξέρω αρκετά για να έχω θέση στο τι πιστεύκω ότι πρέπει να γινεί πέραν του γενικού 'υπερ του δικαιώματος της γιναίκας για το σώμα της'.

Δαμέ στην Αγγλία, αν ξεσπάσει κάτι έτσι, μπορείς να στείλεις email του βουλευτή σου, του 'δημοτικού συμβούλου', υπογράφεις ονλάιν (τζιαι όντως σε χ αριθμό υπογραφών το θέμα πάει Κοινοβούλιο). Κάμνεις κάτι δραστικό. Στην Κύπρο κάμνεις βαβούρα ονλάιν τζιαι πάει το μήνυμα θεωρώ τζιαμέ που πρέπει - εξανάγινε. Δαμέ νοιώθω τζιαι ανήμπορος να κάμω κάτι ουσιαστικό. Οπόταν εν νομίζω να παρακολουθήσω το θέμα ιδιαίτερα. Μακάρι βέβαια να ανατραπεί η εξέλιξη. Αλλά όταν προκύψει συζήτηση στην Κύπρο (γελόκλαμα) γυρέψετε με, εκεί μάλιστα.

Το ποστ σήμερα τελικά έχει μιαν απάθεια που εν με χαρακτηρίζει. Αλλά έννεν τόσο για το θέμα, όσο για το πόσο ξένο μου είναι.

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος9/5/22 06:29

    θεωρώ ότι δεν είναι εντελώς έτσι. παλιά ίσως. τώρα η αμερική διαμορφώνει τις αντιλήψεις όλου του κόσμου. τα μεγαλύτερα μέσα δικτύωσης εν στην αμερική, τραγούδια, ταινίες σειρές παιρνούν από τα χέρια τους και τις νομοθεσίες τους. αν μια νομοθεσία που αφαιρεί το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης κ κάνει την γυναίκα στα μάτια του νόμου (κ του άντρα) αντικείμενο (εργαλείο τεκνοποίησης) τότε αυτό περνά και στην κουλτούρα, στο υποσυνείδητο κλπ κλπ. Η γυναίκα είναι ήδη αντικείμενο σε πολλά μάτια και πονάει να πηγαίνουμε πίσω αντί μπροστά. αν η αμερική που εν ξέρω γω πόσα χρονια μπροστά από την κύπρο κάνει αυτό το βήμα πίσω, τι μέλλον υπάρχει για διάφορες άλλες χώρες.
    εννοείται εδώ είμαστε τάχα ευρώπη/μιλώ για κύπρο/αλλά πάλε ο κυπραίος έστω κ αν πχ υπάγεται ευρωπαική νομοθεσία θωρεί πολλή αμερικάνικη "προπαγάνδα" οσο αφορά διάφορα κοινωνικά θέματα κ διαμορφώνει άποψη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος13/5/22 11:16

    Είπα να πάρω λίο το χρόνο μου πριν απαντήσω, γι αυτό και η καθυστερημένη απάντηση... Ήθελα να πω ότι καταλαβαίνω ότι πλεόν η πληροφορία εν τόση πολλή, και φτάνει τόσο άμεσα στην αντίληψή μας, και οι αντιδράσεις εν επίσης τόσο έντονες από όλες τις πλευρές που καταλαβαίνω αφ'ενός την ανάγκη να μεν μετέχουμε σε κάθε θέμα που προκύπτει. Που τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα. Εν μπορείς, κάποια στιγμή κουράζεσαι με ούλλο τούτο το φορτίο, κάτι πρέπει να αφήσεις πίσω για να ξαποστάσεις, και πάλε. Αφετέρου, η επίδραση της αμερικής στον κόσμο ολόκληρο εν εμφανής. Θεωρώ ότι we cannot afford (όπως λεν οι Πίτσιλλοι) να αγνοήσουμε τούτη την τάση, όπως και άλλες αντίστοιχης σημασίας, που εν δυνάμει θα είχαν ανάλογο αντίκτυπο στη γειτονιά μας, και στο σπίτι μας. Μπορεί να μεν σε ενδιαφέρει προσωπικά σήμερα ή αύριο, αλλά κάποια στιγμή έννα γίνει και δικό σου πρόβλημα.
    Moonlight

    ΑπάντησηΔιαγραφή