Buzzword ο τίτλος. Εν πρόκειται να κάμω κάποια πολιτική ή οποιουδήποτε άλλου είδους ανάλυση. Είχα κάποια πρόχειρα κείμενα για ανάρτηση αλλά με το που ξεκίνησε ο πόλεμος ένοιωθα ότι εν υπήρχε χώρος για κάτι άλλο στο διαδίκτυο. Νομίζω συνειδητά τις πρώτες μέρες δεν έκαμνα ούτε τουίτς (πού με χάνεις πού με βρίσκεις τζιημέσα είμαι, γι'αυτό το λέω). Φυσικά τα meme εν εχάσαν καθόλου χρόνο, κάτι που νομίζω με ξένισε. Πλέον επιστρέψαμε σε κάποιαν κανονικότητα (όι τζείνη προ-πανδημίας, μιαν άλλη).
Αντιλαμβάνομαι την υποκρισία. Οι πολέμοι δε σταμάτησαν ποτέ. Ακόμα και το επιγχείρημα για πρώτο πόλεμο στην Ευρώπη μετά τον Β'ΠΠ δεν ευσταθεί (κούγχου κούγχου μερικοί μερικοί)
Άκουσα, διάβασα και είδα περιεχόμενο ωρών για το ζήτημα. Και πολιτικούς, και κωμικούς και ειδήμονες αναλυτικές. Προβληματίζουμαι για πολλά που δεν έχω απαντήσεις. Τζιαι ενώ το έχουμε συνηθίσει, εν τρομακτικό που βομβαρδιζούμαστε με προπαγάνδα τζιαι που τις δύο πλευρές. Τζιαι για να μεν παρεξηγηθώ, αναφέρουμαι πχ σε τζιείνο το βίντεο που κυκλοφόρησε τες πρώτες μέρες με το τανκ που εχτύπαν το πολιτικό αυτοκίνητο. Τζιαι τελικά ήταν Ουκρανικό τανκ εκτός ελέγχου. Δεν ξέρεις τι να πιστέψεις.
Ξέρουμε ότι η Δύση έχει αίμα στα χέρια της. Η υποκρισία της ΕΕ στο θέμα είναι εξωφρενική. Εν προφανείς οι ομοιότητες με το Κυπριακό. Αλλά υπάρχουν και οι διαφορές. Ο διαχωρισμός των προσφύγων που δαμέ με τζιείνους που τζιαμέ. Γενικά, δεν ξέρω τίποτε, νοιώθω ότι δε μπορώ να είμαι απόλυτος για τίποτε πλέον. Εκτός του ότι την πληρώνει απλός κόσμος στη μέση εγωκεντρικών παράφρονων.
Αυτά. Απλά ήθελα να γράψω κάτι να μείνει για το Ουκρανικό
