Προσπαθώ να βάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου με όσα ακούσαμε μόνο την τελευταία εβδομάδα. Αναφέρομαι στις δηλώσεις του Ρουβά, την αυτοκτονία στην Κάρπαθο, την ιστορία στην Πάτρα, το περιστατικό στο Ίλιον. Η λίστα μπορεί και να μεγαλώνει με την κάθε μέρα που περνά.
Οι δηλώσεις του Σάκη παραμένουν ακατανόητες για μένα. Αντιλαμβάνομαι ότι μπορεί να σέβεσαι και να αγαπάς κάποιον που γνώρισες και ταύτισες με μια συγκεκριμένη φάση της ζωής σου που θεωρείς σημαντική (Επίδαυρο). Το παραλληρίζω για παράδειγμα με τη μάνα ενός δολοφόνου για την οποία να είναι πιθανώς βιολογικά αδύνατο να αλλάξει το πώς νοιώθει. Ας νοιώθει ό,τι θέλει ο Σάκης. Αλλά πώς μπορεί να φκαίνει τζιαι να συντάσσεται με τον κατηγορούμενο με αυτόν τον τρόπο; Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν ψυχολόγοι που όντως θεωρούν ότι οι παιδεραστές πάσχουν που κάποιου είδους ασθένεια τζιαι αξίζουν μιας άλφα κατανόησης. Αυτά στον καναπέ του ψυχολόγου/ψυχιάτρου όμως. Στην κοινωνία τα πράγματα είναι διαφορετικά, ειδικά όταν εκμεταλλεύεσαι συνανθρώπους επανελλημένα, πόσω μάλλον παιδιά. Και είναι αντικειμενικά λάθος να ταυτίζεις την όποιαν άποψη έχεις για την κατάσταση του θύτη, με αυτή ενός εξαρτόμενου από ουσίες. Τζιαι άτε τα πιστεύκεις τούτα που είπες. Δε μπορώ να διανοηθώ πώς μετά που ένα χρόνο που εξελίσσεται η ιστορία τούτη, δεν έπιασες τον παλμό της κοινωνίας τζιαι να κρύψεις ή έστω να προβάρεις τζιαι να τριπλοσκευτείς τη διατύπωση. Μακρύ το κατηγορητήριο τζιαι τα ελαφρυντικά στερεύουν
Αφήνω αυτό εδώ
Για την Πάτρα περιμένουμε ακόμα να μάθουμε τι έγινε. Ενώ φαίνεται τόσο καχύποπτη η μάνα με μιαν απλή ανάγνωση του περιστατικού, εγώ κρατώ την αντίδραση του κόσμου στα ΜΚΔ. Νοιώθω ότι εν είμαστε μακριά που το να δούμε πολίτες να παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους και τρομάζω. Είδαμε πολλές φορές τα φαινόμενα να απατούν, αλλά είδαμε τζιαι τη δικαιοσύνη να είναι άδικη. Αλλά η τόση σιγουριά που πολλούς για τη μάνα πως εν φόνισσα, δεν ξέρω κλωτσά μου.
Μιλώντας για πολίτες-τιμωρούς. προχωρώ στο Ίλιον. Απ'ότι φαίνεται μια ηλικιωμένη έκλεψε, ή προσπάθησε να κλέψει που υπεραγορά προϊόντα αξίας 30-40 ευρώ, τα καθημερινά. Η υπεραγορά προχώρησε σε μήνυση (τα νομικίστικα τα χάνω, αυτή είναι η διαδικασία που προβλέπεται;). Έφκαλε ρεπορτάζ κανάλι, έκραξαν στα ΜΚΔ, ανακάλεσε η υπεραγορά. Αλλά δεν είναι κι αυτό παράδειγμα που παίρνουν οι πολίτες τον νόμο στα χέρια τους; διερωτούμαι αν είναι συγκρίσιμο. Δε λέω να μπει η γριά φυλακή, ούτε να εξαθλιωθεί με ένα βαρύ πρόστιμο. Αλλά αν η υπεραγορά δείξει επιείκεια σε μια γριά που δυσκολεύεται σήμερα, γιατί να μη δείξει στην αυριανή; Και επανέρχομαι στην άδικη δικαιοσύνη, στην Κύπρο βάλαμε φυλακή οικογενειάρχη που έκλεψε δυο χαλλούμια...
Και κλείνω με την Κάρπαθο που πατέρας αυτοκτόνησε. Λένε στα ΜΚΔ επειδή δεν άντεχε το χλευασμό των 'συγκαφενιτών' του για το βίντεο του γκέι γιου του. Σε αυτό πώς καταλήξαμε δεν κατάλαβα, άφησε κάποιο σημείωμα; Διότι με αυτό το αφήγημα στρέφεται η οργή της μάζας στους συγκαφενίτες. (Για αυτή την εβδομάδα τουλάχιστον, κάποιος άλλος θα μας εξοργίσει από Δευτέρας). Εννοώ ότι μπορεί να αυτοκτόνησε που δική του εσωτερική ντροπή μόνο για το γιο του. Τζιαι δεν ξέρω τι να πρωτονοιώσω, οργή ή λύπη. Για τον παπά εννοώ. Για τους συγκαφενίτες εν περιττό να πούμε κάτι. Κάθε παιδί που κάμνει το μαυροσκοτεινό το come out, έχει νομίζω μια 'πισινή' για το 'αν πάθουν τίποτε;', 'αν μέινουν στον τόπο'. Τζιαι τούτη η ιστορία εν μπορώ να φανταστώ πόσα κοπελλούθκια εννα σπρώξει πιο μέσα στην ντουλάπα. Τζιαι λυπούμαι. Τζιαι νευριάζω με τον πατέρα που εν ήβρε τη δύναμη να υπερασπιστεί το γιο του. Να σηκωστεί να πάει σε άλλη πόλη αν δεν αντέχει, να γεράσει με τον γιο του.
Προσπαθώ ακόμα να τα επεξεργαστώ. Μπορεί ναν πολλά πιο απλά τα πράματα που ότι τα κάμνω. Τζιαι να φύουν που τες ειδήσεις πριν καταλήξω κάπου.
