Παρακολουθώ την ταινία Σέλμα στο Netflix. Τελικά το ειδος ταινιών που μου αρεσκουν εν τα δράματα. Οικογενειακά, κοινωνικά, ότι θες. Όσο πιο σκοτεινά, τόσο τα αγαπώ. Άσε που τείνουν να αφήνουν και μια αισιοδοξία στο τέλος. (Ψες είδα το what Maisie knew που το λες και Ματίλντα χωρίς μαγικά κόλπα).
Αλλά βλέποντας το Σέλμα ξέρετε τι σκέφτομαι; Και συγκεκριμένα τις σκηνές που οι ειρηνική διαμαρτυρία διαλύεται με βία; Πώς γίνεται γαμώτο να μην έκανε βήμα μπροστά η ανθρωπότητα πάρα μόνο φαινομενικά. Σκέφτομαι την Καταλονία, που σωστό ή λάθος το αίτημα τους, νόμιμο ή αντισυνταγματικό χτυπήθηκαν όπως όλοι είδαμε τις περασμένες μέρες στην Ευρώπη που κατά τα άλλα καταδικάζει τη βία και προστατεύει τους πολίτες.
Σκέφτουμαι Στοουνγολ, που επι χρόνια οι άνθρωποι στερούνταν τα πιο βασικά τους δικαιώματα, θύματα βίας, θύματα φονικών επιθέσεων μέχρι και σήμερα σε πολλές χώρες, κρυφά και φανερά.
Κι εμείς; Εμείς έχουμε την πατρίδα μας μοιρασμένη, πολιτικούς να μας υποτιμούν τη νοημοσύνη νυχθημερόν, είδαμε καλώς ή κακώς τις αποταμιεύσεις μας να εξανεμίζονται για να καλύψουν λάθη άλλων. Και η μεγαλύτερη συγκεντρωση διαμαρτυρίας ήταν για τα αμπελοπούλια ρε φίλε.
Η γενιά μας για τι θα παλέψει; Τα βρήκαμε όλα έτοιμα και δεν έχουμε να παλέψουμε για κάτι; Πόσο διαβρωθήκαν οι ψυχές μας; Πόσο νέρωσαν οι ιδεολογίες;
Πάμε πάλι. Απαρτχάιντ, Σέλμα, Στοουνγολ, Βιετνάμ, Γουντστοκ, Βερολίνο. Τι θα έχει να λέει η γενιά μας; Βάλε σε κατηγορίες. Καλό κακό. Χαρούμενο λυπημένο. Η γενιά μας έζησε άραγε τη μεγάλη της στιγμή; Την καλή ή την κακή; Κι αν αυτή η στιγμή πέρασε και δεν την προσέξαμε επειδή βλέπαμε την οθόνη;
9 Οκτ 2017
Γυναίκες τριγύρω πολλές
Καλησπέρα, καιρό να τα πούμε. Ούλλο λαλώ τζιαι ούλλο αμελώ, τα γνωστά.
Βλέπω κι εγώ μαζί σας τις εκλογές να πλησιάζουν, με όλα όσα αυτό φέρνει. "Άρωμα γυναίκας στα επιτελεία". Κλασσικό. Κάθε φορά. Κάμε γκουγκλ τη φράση να δεις. Εν τόσο συνηθισμένη φράση σε περιόδους εκλογών/ανασχηματισμών. 'Οπως το "ο καιρός θα είναι αίθριος με παρωδικές νεφώσεις". Παρένθεση: Είχα καθηγήτρια στο λύκειο Γερμανίδα. Ολόκληρο χρόνο δεν εμίλησε λέξη ελληνικά. Προς το τέλος της χρονιάς που αρχίσαν οι ζέστες, δε θυμούμαι πλαίσιο συζήτησης ακριβώς, έσυρε μας την πιο πάνω φράση.Κλείνει παρένθεση.
Χαραλαμπίδου, Δημητρίου, Κουκκίδη-Προκοπίου πλέον. Προφανώς κάποιοι θεωρούν ότι μια γυναίκα μπορεί να φέρει ψήφους όντας ένα λιγότερο εχθρικό πρόσωπο εκ φύσεως. Ως τζιαμέ. Επιτελείο.
Ντάξει, εν θα μηδενίσω τα πάντα, υπήρξαν και υπάρχουν γυναίκες σε υψηλά πόστα.
Προσωπικά, δεν είμαι υπέρ της ποσόστωσης (και ελπίζω να χρησιμοποιώ το σωστό όρο). Για τους αυτονόητους λόγους. Γιατί να σταματήσεις στο 50% αν εβρεις γυναίκες άξιες για περισσότερες θέσεις στα υπουργεία (και σε όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις), και γιατί να πιεστείς να φτάσεις το 50% αν για κάποια πόστα υπάρχουν άντρες ικανότεροι.
Ετοποθετήθηκε τελικά η Χαραλαμπίδου για τη θέση του Μαλά περί 50% (ενώ παλαιότερα η ίδια ήταν κατά;)
Και τώρα μια δυσάρεστη αλήθεια. Δεν θεωρώ ότι επί του παρόντος μπορούμε να έχουμε στα μισά υπουργεία γυναίκες. Πριν με σταυρώσετε στα σχόλια να εξηγήσω.
Δυστυχώς τα πράγματα όπως έχουν στην Κύπρο, στα υπουργεία ΣΥΝΗΘΩΣ μπαίνουν πρόσωπα με κάποια προϊστορία στην πολιτική, που είναι ήδη σε κάποιες άλλες ηγετικές θέσεις και που είναι κάποιας ηλικίας. Κακώς. Αλλά έτσι είναι. Και η αλήθεια είναι ότι πριν 30 χρόνια (αν θεωρήσουμε ότι η μέση ηλικία των κατόχων καίριων θέσεων είναι τα 50), ελάχιστες γυναίκες σπούδαζαν. Και από αυτές ελάχιστες κυνήγησαν καριέρα, και από αυτές ελάχιστες ανελίχθησαν και ελάχιστες μπορουύν να θεωρηθούν κατάλληλες από τον νικητή στις εκλογές, ειδικά όταν μπει και ο παράγοντας κόμμα. Βεβαίως και μπορεί να μπει μια τριαντάρα, σαραντάρα με τα διδακτορικά της που έσιει μια σχετική εμπειρία, αλλά δεν πιστεύω να παίζει εύκολα τέτοιο σενάριο.
Καταλήγω ότι δε θα ισορροπήσουν τα πράγματα στην Κύπρο, εν μια νυχτί. Θέλει να αλλάξουμε νοοτροπία, που τα πιο μικρά στα πιο μεγάλα.
Μπορεί και να υπερβάλλω, διαφωτίστε με.
ΥΓ: Θυμούμαι πέρσι όταν επιλέχθηκε η Τερέζα Μέι να ηγηθεί του ΗΒ μετά το δημοψήφισμα εσκέφτηκα ότι εν η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός μετά τη Θάτσερ. Και ότι τα χρόνια που έρχονται ίσως να είναι τα πιο δύσκολα για το ΗΒ, μετά τα χρόνια της Θάτσερ. Και είναι πάλι γυναίκα στο πηδάλιο. Τελικά δεν έπιασε το μάτι μου ούτε και ένα τίτλο να ασχολείται με το φύλο.
Βλέπω κι εγώ μαζί σας τις εκλογές να πλησιάζουν, με όλα όσα αυτό φέρνει. "Άρωμα γυναίκας στα επιτελεία". Κλασσικό. Κάθε φορά. Κάμε γκουγκλ τη φράση να δεις. Εν τόσο συνηθισμένη φράση σε περιόδους εκλογών/ανασχηματισμών. 'Οπως το "ο καιρός θα είναι αίθριος με παρωδικές νεφώσεις". Παρένθεση: Είχα καθηγήτρια στο λύκειο Γερμανίδα. Ολόκληρο χρόνο δεν εμίλησε λέξη ελληνικά. Προς το τέλος της χρονιάς που αρχίσαν οι ζέστες, δε θυμούμαι πλαίσιο συζήτησης ακριβώς, έσυρε μας την πιο πάνω φράση.Κλείνει παρένθεση.
Χαραλαμπίδου, Δημητρίου, Κουκκίδη-Προκοπίου πλέον. Προφανώς κάποιοι θεωρούν ότι μια γυναίκα μπορεί να φέρει ψήφους όντας ένα λιγότερο εχθρικό πρόσωπο εκ φύσεως. Ως τζιαμέ. Επιτελείο.
Ντάξει, εν θα μηδενίσω τα πάντα, υπήρξαν και υπάρχουν γυναίκες σε υψηλά πόστα.
Προσωπικά, δεν είμαι υπέρ της ποσόστωσης (και ελπίζω να χρησιμοποιώ το σωστό όρο). Για τους αυτονόητους λόγους. Γιατί να σταματήσεις στο 50% αν εβρεις γυναίκες άξιες για περισσότερες θέσεις στα υπουργεία (και σε όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις), και γιατί να πιεστείς να φτάσεις το 50% αν για κάποια πόστα υπάρχουν άντρες ικανότεροι.
Ετοποθετήθηκε τελικά η Χαραλαμπίδου για τη θέση του Μαλά περί 50% (ενώ παλαιότερα η ίδια ήταν κατά;)
Και τώρα μια δυσάρεστη αλήθεια. Δεν θεωρώ ότι επί του παρόντος μπορούμε να έχουμε στα μισά υπουργεία γυναίκες. Πριν με σταυρώσετε στα σχόλια να εξηγήσω.
Δυστυχώς τα πράγματα όπως έχουν στην Κύπρο, στα υπουργεία ΣΥΝΗΘΩΣ μπαίνουν πρόσωπα με κάποια προϊστορία στην πολιτική, που είναι ήδη σε κάποιες άλλες ηγετικές θέσεις και που είναι κάποιας ηλικίας. Κακώς. Αλλά έτσι είναι. Και η αλήθεια είναι ότι πριν 30 χρόνια (αν θεωρήσουμε ότι η μέση ηλικία των κατόχων καίριων θέσεων είναι τα 50), ελάχιστες γυναίκες σπούδαζαν. Και από αυτές ελάχιστες κυνήγησαν καριέρα, και από αυτές ελάχιστες ανελίχθησαν και ελάχιστες μπορουύν να θεωρηθούν κατάλληλες από τον νικητή στις εκλογές, ειδικά όταν μπει και ο παράγοντας κόμμα. Βεβαίως και μπορεί να μπει μια τριαντάρα, σαραντάρα με τα διδακτορικά της που έσιει μια σχετική εμπειρία, αλλά δεν πιστεύω να παίζει εύκολα τέτοιο σενάριο.
Καταλήγω ότι δε θα ισορροπήσουν τα πράγματα στην Κύπρο, εν μια νυχτί. Θέλει να αλλάξουμε νοοτροπία, που τα πιο μικρά στα πιο μεγάλα.
Μπορεί και να υπερβάλλω, διαφωτίστε με.
ΥΓ: Θυμούμαι πέρσι όταν επιλέχθηκε η Τερέζα Μέι να ηγηθεί του ΗΒ μετά το δημοψήφισμα εσκέφτηκα ότι εν η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός μετά τη Θάτσερ. Και ότι τα χρόνια που έρχονται ίσως να είναι τα πιο δύσκολα για το ΗΒ, μετά τα χρόνια της Θάτσερ. Και είναι πάλι γυναίκα στο πηδάλιο. Τελικά δεν έπιασε το μάτι μου ούτε και ένα τίτλο να ασχολείται με το φύλο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)