Έλα δυο ποστς σε ένα μήνα. Ένδοξες μέρες ξανά για το τετράδιο εκθέσεων Σκέφτομαι και Γράφω.
Αφορμή για το ποστ σήμερα αυτή η ειδησούλα. Λίγο lifestyle, αλλά στην κατηγορία business της guardian.
Για τους βιαστικούς και, όχι άδικα, τεμπέληδες (ή ανάποδα) το άρθρο λαλεί ότι η προσωπικά αγαπημένη Emma Thompson και ο σύζυγός της σταματούν να πληρώνουν φόρους έως ότου βρεθούν ένοχοι και φυλακιστούν άτομα για το σκάνδαλο της HSBC (εδώ και μερικές εβδομάδες αποκαλύφθηκε ότι η τράπεζα βοήθησε άτομα να βγάλουν λεφτά έξω για να μη φορολογηθούν. Η αρμόδια αρχή, HMRC, μέχρι στιγμής δεν κατάφερε κάτι αποτελεσματικό).
Στην Κύπρο είναι γνωστό ότι μια χούφτα ανθρώπων χρωστούν εκατομμύρια, ποσό που μπορεί να αντιστοιχεί στα χρέη χιλιάδων νοικοκυριών. Παρόλα αυτά, τούντα πρόσωπα, και δε φωτογραφίζω κανέναν, όντας κάποιου σεβαστού κοινωνικού status, με πολιτικές επιρροές, παραμένουν απλώς οφειλέτες.
Δεν ξέρω τα ψιλά γράμματα στον νόμο των εκποιήσεων. Με αυτό σαν δικαιολογία (αν θέλετε) και με πίστη μέχρι τέλους, ότι είναι ένας δίκαιος νόμος που θα λαμβάνει υπόψη το ποσό που δανείστηκε ο κάθε ένας και το πώς και το γιατί βρέθηκε πίσω στις δόσεις, δηλώνω υπέρ των εκποιήσεων. Έχω την εντύπωση ότι αν καταφέρουμε στην Κύπρο (και στην Ελλάδα να πατάξουμε φοροδιαφυγή, μαύρη οικονομία κτλ) θα κόψουμε πολλή στράτα στην ανηφόρα που έχουμε μπροστά μας.
Πίσω στην Thompson. Μπορώ να φανταστώ τι οδήγησε την ηθοποιό σε μια τέτοια δημόσια κίνηση. Μεγαλωμένη σε μια κοινωνία ψυχρή/δίκαιη, οι έννοιες αυτές λίγη απόσταση έχουν στο δικό μου μυαλό, είναι έξαλλη που κάποιοι παραμένουν ατιμώρητοι ενώ αυτή (την) πληρώνει. Εμείς από την άλλη βλέπουμε τον Χριστοδούλου να βγαίνει έξω. Μαλάκα μου, εγώ έχει να βγω έξω σε κλαμπ παραπάνω καιρό από όσο έκαμες εσύ μέσα. Ντάξει, ήταν ένα παραδειγμα, λασπολογήθηκε το όνομα του κτλ κτλ αλλά ο μέσος νοικοκύρης γιατί δεν αντιμετωπίζει μια πιο ανθρώπινη προσέγγιση στα θέματα του; Γίνεται και μια εκστρατεία για προεδρική χάρη στον Παπακώστα με επίκληση στο συναίσθημα. Δεν ξέρω μωρέ, ναι είναι ένα παππουδάκι και είναι κρίμα να περνά τα τελευταία του χρόνια στα νοσοκομεία αλλά είναι ο μόνος που την πληρώνει για το Μαρί, αν δεν κάμνω λάθος. Και ο πρώτος/μόνος; που παραιτήθηκε γι'αυτό. Προς Θεού, τα αυτονόητα δεν είναι ελαφρυντικά, αλλά αν υπήρχαν κι άλλοι στις φυλακές θα μου έβγαινε πιο εύκολα το "Δεν γαμιέται, στείλτε τον σπίτι του τον παππού".
Υπέυθυνη δήλωση:
Τα είπαμε πολλές φορές. Ούτε πολιτικός συντάκτης είμαι, ούτε οικονομολόγος. Ξέρω ό,τι διαβαζω στα ειδησεογραφικά και ό,τι συζητιέται στα φοιτητικά πηγαδάκια. Καλοδεχούμενα τα καλοπροέραιτα σχόλια και οι διορθώσεις για ασάφειες και λάθη στα γραφόμενα μου.
Μου πήρε λίγο παραπάνω να γράψω τις σκέψεις μου, αφού είπα να εγκαταλείψω λίγο το στυλ του "εμετός σκέψεων στο πληκτρολόγιο χωρίς σειρά και στην καθομιλουμένη" αλλα και να βάλω και τόνους. Μπράβο μου. Εγέλασέν μου τίποτε;