Death

Τζιαιρός να σοβαρευτώ μες τούντο μπλογκ με τόσα που ακούμε γυρώ μας!
Επέθανε τζιαι ο Καντάφι. Μετά τον Χουσέιν, τον Οσάμα επήε τζιε τούτος. Τζιε τωρά; Ελπίζουμε και περιμένουμε παγκόσμια ειρήνη; Εξολόθρευσε ο σύσσωμος Δυτικός Κόσμος τους απολίτιστους κακούς λύκους τζιαι θα ζήσουμε όλοι ευτυχισμένοι να ευχαριστούμε την Αμέρικα τζιαι να την μπλεςς; Δυστυχώς όχι. Δυστυχώς, εννεν τόσο απλό. Δυστυχώς, οι καλοθελητές του Δυτικού Κόσμου που εφορτσάραν με χίλια στους συγκεκριμένους ανθρώπους, εννεν τζιαι πολλά καλύτεροι. Απλά εν κρυφά ποταμάκια τζιαι έχουν πιο όμορφα μουτράκια στες τηλεοράσεις γιατί έχουν επιτελείο να τους προσέχει. Ναι, ο χθεσινός θάνατος γεμίζει αισιοδοξία τους κάτοικους της Β. Αφρικής τζιε είναι όντως ευκαιρία για μια νέα αρχή αλλά εννεν τούντη εντύπωση που είχαμε τζιε εμείς δαμέσα πριν μερικές δεκαετίες; Εν ενομίζαμε ότι θα έρχονταν ειρηνικά χρόνια για το χρυσοπράσινο; Ακόμα να τα δούμε. Μεν ξιάννουμε ότι τα τελευταία 37 χρόνια ζούμε σε μια σαπιμένη ανακωχή που μόνο κακό κάμνει. Που πέθανε ο Οσάμα, το τουίτερ τζιε το φέισμπουκ εγέμωσε με χαρούμενα σελέμπριτις που εσιέρουνταν για τον κακό λύκο.. Εχτές εν είχα την ευκαιρία να δω αν υπήρχαν τούτες οι αντιδράσεις αλλά όπως τζιαι να σιει γιατί θωρώ μουθκιασμένος τούντην εξέλιξη; Ή τουλάχιστον γιατί εν μου ρκέτε όρεξη για σιαμπάνιες τζιε χορούς; Μακάρι να φκω λανθασμένος αλλά φοούμε ότι στην Β.Αφρική οι επόμενες μήνες θα μυρίζουν μπαρούτι ή μελάνι που νέα Συνδικάτα τζιε Συντάγματα που εν ξέρω ποιο εν σιρόττερο κάποτε...

ΥΓ: Τα media εχτές έπρεπε να προσέξουν παραπάνω τες εικόνες που εδείχναν. Θωρούν τζιε μωρά. ας πούμε..

Εχτές όμως είσιε ακόμα έναν θάνατο που με έκαμε move αλλά με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Εχτές είχαμε (τον πρώτο) θάνατο στην Αθήνα λόγω των επεισοδίων. Εδώ και μήνες ΜΜΑΔίτες και αναρχικοί παλιώνουν στην Αθήνα που κάποτε όλοι αγαπούσαν. Δακρυγόνα, λοστοί, μολότωφ και πέτρες εν τα καθημερινά αξεσουάρ. Ήταν ζήτημα χρόνου να πεθάνει κάποιος 'άμαχος'. Εν ξέρω που να εστιάσω το ποστ τωρά. Στην πολιτική διαφθορά, στο ότι ούλλοι λαλούν ότι χρειάζονται ριζοσπαστικές αλλαγές αλλά εν τες κάμνει κανένας, στην ευρύτερη οικονομική κατάσταση, στην γενική νοοτροπία; Λυπούμε τους... Τζιε λυπούμε παραπάνω που το λαλώ... Εν ξέρω πως θα φκουν που το αδιέξοδο. Χωρίς να καταλάβω τζιε πολλά εν θωρώ φως στο τούνελ για την νεολαία τζιημέσα. Ελπίζω να μεν καταντήσουμε τζιε δαμέσα έτσι αν τζιε εν νομίζω...

Για κλείσιμο:http://www.youtube.com/watch?v=nR0ZRMZ9y_I&feature=share