ΟΧΙ

Εν τες προλαβαίνω τες εξελίξεις με το μπλογκ μου! Έθελα να κάμω ποστ για την συναυλία του ΑΚΕΛ - ο σκοπός αγιάζει τα μέσα η όλη φάση- αλλά ώσπου να βρω αθκιάση ήβρεν με η 28η Οκτωβρίου με τα γεγονότα στη Θεσσαλονίκη. Ίσιες κουβέντες όμως. Εμένα εν μου άρεσε το ότι έγινε. Αμαυρώθηκε μια εθνική επέτειος που εν σε έτσι περιόδους που έπρεπε να τες θυμούμαστε τζιε να τες τιμούμε παραπάνω που ποττέ.  Όντως μπορεί ο τρόπους που γιορτάζουντε οι εθνικοί επέτειοι να μεν είναι καθόλου αντιπροσωπευτικοί: Χιτλερικές τυποποιημένες παρελάσεις, τετριμέννες δηλώσεις τζιε ομιλίες σε εκδηλώσεις κτλ κτλ. Όντως κάθε δημόσια εμφάνιση αρμόδιου, κυβερνητικού στελέχους, βουλευτή και πολιτικού εν πρόκληση για τον καθένα που αναγκάζεται τωρά να δουλέφκει περισσότερο για να τρώει λλιότερο. Όντως το να θωρείς την όξινη υπουργό πάνω στην εξέδρα (για τον Πρόεδρο εν θέλω να μιλήσω γιατί συμπαθώ τον ως φυσιογνωμία τζιε να με συγχωρείτε - εξάλλου αν τζιε προσπαθώ να παρακολουθώ τα πολιτικά δρόμενα της Ελλάδας μπορεί να έχασα κάποια του δήλωση που θα με έκαμνε να αλλάξω γνώμη - ) εν πρόκληση. Όντως εν πρόκληση το να πρέπει να την σιερετίσεις ή έστω να δικλίσεις στην εξέδρα. Αλλά κάποιοι θεσμοί τζιε κάποιες γραμμές εν τζιαμέ για να τηρούνται. Θα  επροτίμουν για παράδειγμα να συνεχίζαν ούλλοι ολόισια τζιε να μεν σιερετίσει κανένας. Το να γυρίσουν που την άλλη ή να μουντζώσουν ήταν λάθος τζιε παρορμητική αντίδραση σε λάθος χρόνο και τόπο. Είμαι πολλά ευαίσθητος σε θέματα Εθνικής Ιστορίας τζιε Περηφάνιας τζιε ας με πείτε ψωροπερήφανο.. Δηλαδή τι εν το επόμενο βήμα. Να μουντζώσουμε την Ακρόπολη;

Δαμέ στην Κύπρο είχαμε άλλα κουφά στην παρέλαση. Ως μέρος των πρόσφατων μέτρων που πήραν οι πρωτοβάθμιοι εκπαιδευτικοί τα δημοτικά απείχαν που τες παρελάσεις. Εκαταργήσαν οτιδήποτε εκτός που την ύλη τους. Ενδοσχολικές γιορτές, παρελάσεις, εκδρομές, επιμορφωτικά σεμινάρια κτλ. Έννεν κρίμα οι εκταίοι που εν θα ξαναέχουν την ευκαιρία; Γιατί το άλλο; Απορώ πόσοι δασκάλοι το εκμεταλλευτήκαν τούτο για να μεν πουν λέξη για την εθνική επέτειο στα μωρά. Υποτίθεται ότι το φαινόμενο "Στις 28 του Οκτώβρη το 55 γιορτάζουμε την επανάσταση των Ελλήνων το 1955 ενάντια στους Τούρκους" πρέπει να το πατάξουμε. Περιττό να πω ότι λόγω του παραπάνω γεγονότος, ο κόσμος ήταν αισθητά πιο λλίος στην παρέλαση. Τούτο σημαίνει ότι πολλής κόσμος πάει μόνο αν έσιει κάποιον να καμαρώσει - κανένα αίσθημα για την παρέλαση ως παρέλαση. Εν το λαλώ για να περιαυτολογήσω αλλά εγώ δεν θυμούμε ποττέ μου να είδα παρέλαση (!!!!) . Πάντα ήμουν μέσα. Σχολεία, πολιτικά σύνολα τζιε τωρά φιλαρμονική. Πάντα παρών. Τελοσπάντων. Ελπίζω μόνο να βρεθεί μια χρυσή τομή στον καφκά κυβέρνησης - δασκάλων για να κάμουν τουλάχιστον χριστουγεννιατικές γιορτές τα μωρά.

ΥΓ: για το διαχρονικό φαινόμενο με τες μίνι φούστες τζιε τους ιστούς 'μπημένους' μέσα τζιε τους τάκκουνους ούτε λόγος.