Για να κλείσει η εισαγωγή, θα ευχαριστώ πάντα το Ted που έκανε ευρέως γνωστή την Κατερίνα Βρανά.
Για εκείνους που θα βαρεθούν να δουν το βίντεο, ή που εν δουλειά και διαβάζουν μπλογκς (τελικά δουλεύκετε λλίο μεταξύ μπλογκ, τουίτερ και φέις;), έτσι περιληπτικά να πώ ότι περιγράφει το πώς η μαγική και αγαπημένη τουιτερόσφαιρα ξέσκισε τη Justin Sacco ενώ αυτή βρισκόταν εν πτήση, άρα δεν είχε καμιά επαφή με τον έξω κόσμο. Μίσος, κατακραυγή, κατάρες, χυδαιότητα, απαιτήσεις, παραπληροφόρηση (Στο ίντερνετ είμαστε, μη ξεχνιόμαστε, χειρότερο κι από το σπασμένο τηλέφωνο που παίζαμε μικροί). Η Justine ήταν μέχρι τότε μια κάπως ασήμαντη δημοσιοσχετίστρια με ένα λογαριασμό στο τουίτερ που με το ζόρι να έπαιρνε μερικά interactions την ημέρα. Χειρότερη κι από εμάς δηλαδή. Τα πιο πάνω λοιπόν έγιναν για ένα τουήτ με ένα κακό, πολύ κακό αστείο.
Δε θα κατηγορήσω, δε θα υπερασπιστώ.Δεν είναι αυτό το θέμα μας. Εξάλλου πέρασαν δυόμιση χρόνια από τότε, η κοπέλα είναι ακόμα στιγματισμένη από αυτό, καλώς η κακώς λέμε, δεν παίρνω θέση σε αυτό το ποστ.
Ο τύπος στο βίντεο αναφέρει ότι το τουίτερ έδωσε φωνή σε πάρα πολλήν κόσμο που πριν δεν είχαν καθόλου φωνή. Ε και στην κυπριακή, αππωθήκαμε. Συχνά πυκνά θα μα βγάλει το χειρότερο μας εαυτό, τα βαθύτερά μας απωθημένα.
Όλα αυτά τις μέρες του Walter Palmer. Του δολοφόνου του Cecil του λιονταριού. Τον οποίον το τουίτερ και γενικά το ιντερντ και τελικά η κοινή γνώμη καταδικάζει. Οι αντιδράσεις παρόμοιες. Ίσως και φτηνά να τη γλύτωσε η Sacco μπροστά στο ξεμπρόστιασμα του Palmer. Είναι για μέρες χαμένος που τη γη, έξω από το οδοντιατρείο του γίνεται αλαλούμ με σημειώματα και λούτρινα λιονταράκια ενώ τα μίντια ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι. Και κάθε μέρα ένα βήμα παραμέρα. Ξεθάβουν την ιστορία της αδερφής του. Ξεθάβουν φωτογραφίες άλλων 'κυνηγών' που καμαρώνουν με τα θηράματά τους στα κοινωνικά δίκτυα.Και συνεχίζεται μέχρι να βρεθεί κάτι άλλο να δεκτεί την προσοχή του πλήθους. Καμιά δήλωση της Καρντάσιαν ξέρωγω.
Εστιάζουμε λίγο στα δικά μας. Δεν ξέρω κατά πόσο το σκεφτήκετε κι εσείς όπως έπραξα εγώ ενώ έβλεπα το βίντεο, αλλά εγώ σκέφτηκα την περίπτωση της Βούλας Παπαχρήστου. Πανομοιότυπη περίπτωση
Σύντομο φλασμπακ, η Παπαχρήστου μέσα σε λίγες ώρες αποκλείστηκε από τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, μέρες πριν την έναρξη. Κόποι μιας ζωής και το όνειρο του κάθε αθλητή.
Η κάθε μια που τις τρεις ιστορίες έχει τις δικές της ιδιομορφίες και τα δικά της χαρακτηριστικά. Ή μήπως είναι και για τους τρεις η ίδια ποινή;
ΥΓ: Θα παριστάνω για λίγο τον πρήχτη που κουνά το δάχτυλο. Μακάρι να νοιαζόταν ο κόσμος για πολλά άλλα θέματα όσο ενδιαφέρτηκε για το λιοντάρι. Ξέρω ξέρω, άλλο το ένα άλλο το άλλο κτλ κτλ.
ΥΓ2: Τότε, για τη Βούλα http://skeftomekegrafo.blogspot.co.uk/2012/07/fight-for.html
η διαφορά του πάλμερ είναι το ότι όντως έκανε κάτι για να προκαλέσει την κατακραυγή. αντιθέτως με την Τζαστίν η οποία έκανε ένα αστείο που πολύ πιθανό να έκανα κ γω.
ΑπάντησηΔιαγραφήο ίδιος ο Ρόνσον ξεκαθάρισε την διαφορά των δύο στον λογαριασμό του στο τουίτερ!
το public shaming έχει βρει διέξοδο στο τουίτερ, χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχει ιστορία.
δες και την ομιλία της Μόνικα Λεβίνσκι στο ΤΕΝΤ.
πολύ ωραίο το βιβλίο του Ρόνσον για το public shaming, όπως και όλα τα βιβλία του, σου τα προτείνω ανεπιφύλακτα, είμαι μεγάλη φαν!
Γενικά διαφωνώ με το ότι θκιαλέεις ένα τουίτ για να κρίνεις τον άλλο. Θεωρώ ότι το αστείο της γυναίκας ήταν προσβλητικό για τους "white" τζαι ότι έθιγε κάποια σοβαρά θέματα, παρά το αντίθετο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν ένα τουί που θα έκαμνα RT δηλαδή.
Για το θέμα του τύπου που σκότωσε το λιοντάρι, όπως και κάθε τύπου οπυ σκοτώνει τζαι κάμνει ντεκορέισιον σπίτι του εν έχω κάτι άλλο να πω πέραν που το ότι τζειαμέ κρίνω πράξη τζαι όι μια κουβέντα που ΓΡΑΦΤΗΚΕ κάπου με 140 μαξ χαρακτήρες.
Εν είμαι καμιά φανατική φιλόζωη- θεωρώ ότι έπρεπε να είμαι πιο ενεργή σε τούτα τα θέματα τζιόλας- αλλά γενικά θεωρώ το κατάντια τούτο το πράμα. Όπως θεωρώ κατάντια τούτο που μου είπε ένας πρίχτης δαμέ ότι πάει ταξίδια τζαι πάει ψάρεμα, πιάνει ψάρια μεγάλα και δεν τα τρώει, εν του αρέσκουν, ούτε τα διά σε υπαλλήλους των resorts που πάει, απλά "εν ξέρω, πετάσσω τα" όπως μου είπε.
Τζαι θυμώνω που τόσος κόσμος αφιερώνει τη ζωή του στην επιστήμη του τζαι για να αυξήσει την επίγνωση του κόσμου για κάποια θέματα (πχ πώς η υπεραλιείά του τόνου στην περιοχή μας αύξησε επικίνδυνα τον πληθυσμό των μεδουσών που εκτός από πρόβλημα στους ανθρώπους προκαλεί με τη σειρά του πρόβλημα στην ισορροπία σε άλλο σημείο της διατροφικής αλυσίδας, ενώ άλλοι παν παραλία τζαι παουρίζουν για τες μέδουσες. Τζαι τούτοι εν οι ίδιοι γάροι που εν θα τους κόψει ΠΟΤΕ για έτσι θέματα.
Σταματώ δαμέ γιατί εφούντωσα πάλε. Αλλά εν γίνεται τζείνο που έκαμε ο τύπος με τζείνο που κάμαν τούτες να εν ίσο κι όμοιο. Ναι, εν άσhημο νακαταστρέφεται η ζωή σου, αλλά μεν το κάμνεις τόσο εύκολο να σε κρίνουν και να σε γαμήσουν αφού κάμνεις μαλακία. Θέλει ο τέτοιος να κρυφτεί κι η χαρά δεν τον αφήνει όμως, πάρντον μι, λαϊκή "σοφία".
Μην ανοίγεις κουβέντες για σκοτωμένα λιοντάρια, γατάκια και τα τοιαύτα. Εδώ το ισλαμικό κράτος σφάζει παιδάκια και ούτε ένα τουήτ, ρε παιδί μου...
ΑπάντησηΔιαγραφή@bea: προφανώς είσαι θαυμάστρια του τύπου, εγώ δεν τον γνωρίζω. Είδα το της Λεβίνσκι, ναι ναι, θα μπορούσε να μπει στο ποστ.
ΑπάντησηΔιαγραφή@celeste: μχμ μχμ (κίνηση κεφαλιού πάνω κάτω)
@αντιχριστος: μα για αυτο λεω στο πρωτο ΥΓ. που την άλλη δεν είναι κακά τα τουίτς που γίνονται για το λιοντάρι. εν κακά τα τουίτς που δεν γίνονται για το isis και τόσα αλλα. αλλά που την άλλη, τουιτς μάλλον γίνονται. απλα they dont make it to the news.
με την ευκαιρία να δηλωσω τη δυσφορία μου με την απάθεια που αντιμετωπίζονται τα δυο θεματα της εποχης, οι μεταναστες της Μεσογειου και το ISIS απο τα μεγαλυτερα κρατη