Προφανως. Πολλα ευκολο να μιλησω για την δευτερη εισβολη, να πω ιστοριες των γονιων μου που εχωνουνταν κατω που την συτζια οποτε ακουαν αεροπλανο. Ή για το Σολωμο Σολωμου (και τον Τασο Ισαακ) που ειναι ισως το μεγαλυτερο δειγμα ηρωισμου στην προσφατη Ιστορια της Κυπρου. Μπορουμε να πουμε τζιε για το αεροπορικο. Αλλο ενα παραδειγμα της νοοτροπιας που μας διακατεχει. Ποσο τα σκεφτουμαστε τουτα σημερα. Ποσο προσπαθουμε να φανταστουμε την φρικη του πολεμου, την απελπισια που νιωθει ενας γονιος σε ενα αεροπλανο που πεφτει οταν διπλα του κλαιει το μωρο του, την εναλλαγη συναισθηματων που περηφανια καθως ο Σολωμος σκαρφαλωνει τον ιστο σε φοβο καθως θωρεις οτι εν δισταζουν να τον πυροβολησουν ζωντανο;
Τουτο εν το προσφατο παρελθον μας που σηματοδοτει η 14η Αυγουστου. Τζιε στο σημερα τι; Στην Ελλαδα ενας 18χρονος επηδησε που κινουμενο τρολει οταν επερναν ο ελεγκτης επειδη εν εισιε εισιτηριο. Εσκοτωθηκε. Εν εσιει τελος η εξαθλιωση σε τουντη χωρα. Εν το χωρει ο νους μου. Μια μανα κλαιει το παιδι της επειδη εν εισιε να του δωκει ενα πενταευρω παραπανω τζιντο πρωι.
Τζιε ο ελεγκτης; Την ωρα του ατυχηματος εδωκαν ουλλοι οι επιβατες πανω του οτι φταιει. Γιατι να φταιει που εκαμεν τη δουλεια του; Δηλαδη τι; Να καταργηθουν οι ελεγχοι τζιε τα εισιτηρια; Να καταργηθουν τα μεσα μεταφορας; Ας λογικευτουμε. Να βαλουν καταρες του ανθρωπου τζιε να τον ρωτουν πως θα τζιοιμαται τες νυχτες. Λες τζιε εκουντησεν τον μιτση. Η ιστορια τουτη εννεν ενα εγκλημα με φταιχτη τζιε θυμα. Εν ενα παραδειγμα της συγχρονης Ελλαδας. Μιας Ελλαδας που βυθιζεται καθε μηνα παραπανω. Τελευταια δημοσιευματα λαλουν οτι εφανηκε το φως της εξοδου που την υφεση τζιε την κριση για την Ευρωζωνη. Μπουρδες. Οτι τζιε να λαλει ο κρατικος ισολογισμος αμα υπαρχουν ανθρωποι που εν εχουν να φασιν, δεν μπορεις να μιλας για #success_story, για #restart_cy και λοιπες φιλοσοφιες. Το Σεπτεμβρη κλειουν 5 χρονια που τη χρεοκοπια της Lehman Brothers και ακομα δεν εκλεισε ο κυκλος. Εμας αρκησε να μας παρει το κολανι, η Αμερικη κινειται ανηφορικα, η Ισπανια τζιε η Πορτογαλια μαχουνται να μπουν στο σπιραλ που μπηκαν Ελλαδα-Κυπρος χερι χερι. Το φετινο μας δραμα. Χωρις βομβαρδισμους, πυροβολισμους και συντριβες.
update: Για τον νεαρο που εσκοτωθηκε στην Ελλαδα, ακομα να ξεκαθαρισει τι εγινε. Μουνταρουν οι καμερες πανω στους αυτοπτες μαρτυρες λαλει ο καθενας το μακρυ τζιε το κοντο του. Τρανταχτο παραδειγμα η κυρια εδω http://www.youtube.com/watch?v=ipIYCCQz3Aw που εχει ολες τις λεπτομερειες αλλα τιποτα δεν ειδε. Προφανως υπηρχε ενταση αλλα ακομα να εξακριβωθει τι εγινε. Θυμιζει μου θκιο αλλα περιστατικα στην Κυπρο. Ενας κυνηγος εσκοτωθηκε καθως τον εβουραν η Θυρα γιατι εκαμνε κατι οντως παρανομο τζιε ενας μιτσης στη Λαρνακα που εσκοτωθηκε οταν τον εκαταδιωκε η Αστυνομια που οδηγαν την μοτορα χωρις κρανος τζιε εν εσταματησεν ο μιτσης. food for thought
Ωραίο το κείμενο σου, μαν. Ποτζείνα που σκέφτουμαι αλλά εν μπορώ να γράψω επειδή εν μπορώ να τα βάλω σε μια σειρά μες στο μυαλό μου. Τζαι τελευταία νοιώθω ούλλο τζαι πιο σαν τους γονείς μας που μιλούσαν για τα παλιά, την εισβολή, το ένα, το άλλο... Ίσως όντως κάθε γενιά να έχει τα δικά της να περάσει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην αιγυπτο εκατονταδες οι νεκροι. Το δραμα καποτε μπορει να μην ειναι μεσα στο σπιτι μας αλλα μεσα στην αυλη μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήχωρις αμφιβολια. τζιε κοντα σε τζινα η οικονομικη κριση εν φαινεται τοσο δυσκολη, εξαναγραψα το.
ΔιαγραφήΠιστεύκω έχουμεν ακόμα δρόμο μπροστά μας, απλά εν κατηφόρα. Πάντα εν κατηφόρα. Μια φορά στην ιστορία μας δεν είμασταν ήσυχοι. αρκέφκω τζιαι πιστεύκω ότι είμαστεν καταραμένοι.
ΑπάντησηΔιαγραφή