Εθκιαβαζα εχτες εφημεριδα τζιε εγυρισα στην σελιδα με τα μνημοσυνα.. Εμεινα καγκελο. Πριν καν θκιαβασω ονοματα, ενιωσα τζινο το ριγος στην ραχοκοκκαλια τζιε τες τριχεσ μου να σηκωνουντε. ΄Ηταν 2 σελιδες γεματες φωτογραφιες που οικογενεις που εχαθηκαν ενωμενες, μωρα που εν εμεγαλωσαν ποτε, ενστολους αντρες που εχαθηκαν στο καθηκον τζιε αμουστακα κοπελλουθκια που εβουρησαν στον πολεμο στο ακουσμα των σειρηνων τζιε εν επηαν ποττε πισω. Εν μεσα σε τζινο το δευτερολεπτο που αντιληφθηκα στο πετσι μου την εκαφραση που λαλουν τωρα στες τηλεορασεις για τα μαυρα καλοκαιρια της κυπρου. 74, 05, 11. Διαβολικη συμπτωση, το σαρανταμερο μνημοσυνο οσων εχαθηκαν στο Μαρι συμπεφτει με τα μνημοσυνα του αεροπορικου τζιε του πολεμου. Για να χουν οι μαναες λογους να κλαιν.
Μετα επιασαν με τα νευρα. Τζιε στες τρεις περιπτωσεις ανηκαν σε καποιους οι ευθυνες, σε καποιους που εν ετιμωρηθηκαν ποττε. Στην πρωτη περιπτωση βλεπουμε τα παιθκια των υπευθυνων να διεκδικουν θεσεις στη βουλη τζιε αλλα πολιτικα αξιωματα. Οι απεναντι ομως εν πασιν πισω. Εν γινεται το παρων κυβερνων κομμα να λαλει οτι εν ετιμωρηθηκαν τζινοι του 74 εν οκ τωρα!! Ταχα ελεος!
Ποτε να παμε μπροστα σε τουντο τοπο; να σκεφτουμαστε λλιοτερο εγωκεντρικα τζιε παραπανω ανοικτομυαλα τζιε μακροπροθεσμα;; Τα τρια μεγαλα κακα της συγχρονης ιστοριας τουντου τοπου εκοστισαν την ζωη σε τοσο κοσμο αλλα μονοι μας εφκαλαμε τα μαθκια μας - παλε -.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου