Soundtrack

Τουντο τραγουδι εστοιχειωσε την μερα μου σημερα Ταγκα, τουγκου μες στην κκελε μου ουλλη μερα. Και δεν με χαλασε καθολου!

You and I look like 
We come together every time 
Do wrongs, no rights 
We lose ourselves tonight 

From the outside, from the outside 
Everyone must be wondering why we try 
Why do we try 

Maybe in our wildest moments 
We could be the greatest, we could be the greatest 
Maybe in our wildest moments 
We could be the worst of all 
Maybe in our wildest moments 
We could be the greatest, we could be the greatest 
Maybe in our wildest moments 
We could be the worst of all 

Wait on, summer sky 
Wherever there’s smoke, there should be fire 
One prick, bad luck 
I’ve been looking at you too much 

From the outside, from the outside 
Everyone must be wondering why we try 
Why do we try 

Maybe in our wildest moments 
We could be the greatest, we could be the greatest 
Maybe in our wildest moments 
We could be the worst of all 
Maybe in our wildest moments 
We could be the greatest, we could be the greatest 
Maybe in our wildest moments 
We could be the worst of all 

In the middle of it 
We won’t, we won’t collide 
Looking back on the set 
Our wildest moments 
Are you thinking what if 
What if we ruined it all 
My wrecking ball 

From the outside, from the outside 
Everyone must be wondering why we try 
Why do we try 

Maybe in our wildest moments 
We could be the greatest, we could be the greatest 
Maybe in our wildest moments 
We could be the worst of all 
Maybe in our wildest moments 
We could be the greatest, we could be the greatest 
Maybe in our wildest moments 
We could be the worst of all 

Εν ξερω ποσες ανθρωπινες σχεσεις μπορει να περιγραφει τουντο τραγουδι. Οι μονο ερωτικες. Φιλικες, οικογενειακες. Ανθρωπους που μπορει καποιες φασεις να εισαι στους εφτα ουρανους μαζι τους, να περνατε φανταστικα τζιε αλλες φορες, χωρις να εχει αλλαξει κατι, ουτε να εγινε κατι ιδιαιτερο, οι σχεσεις παγωνουν, φωναζετε συρνετε πραματα ο ενας του αλλου. Χωρις εξηγηση. Απλα τζιντο ατομα μπορει α σας φκαλει εντονα συναισθηματα σε ουλλα τα μηκη και πλατη.

Τουντες μερες μια φιλια μου πολλων χρονων εν στην εντατικη. Εγιναν διαφορα τζιε αντιληφθηκα επιτελους οτι ημουν παντα στο stand-by, ενας φιλος δεδομενος. Να σε θωρω καθε λλιο να καμνεις αλλους κολλητους, τζιε να ενθουσιαζεσαι μαζι τους, να με παραμελεις, ωσπου να τους εβρεις καποιο ελαττωμα τζιε να αποφασισεις να ρτεις πισω. τζιε ξανα. τζιε ξανα. Ποττε εν εκαμναμε κλικ, κοινα εν εχουμε. Απλως τοσο τζιαιρο ημασταν φιλοι γιατι ημασταν που μιτσιοι τζιε απλα δεν εγινε κατι για να σταματησουμε. Σχολειο, στρατο, σπουδες μαζι. Τωρα που συγκατοικουμε ομως τζιε ζω σε 24/7 εν αντεχω αλλο τες παραξενιες σου. Εν αντεχω αλλο το οτι ειμαστεν σε διαφορετικη φαση. Εσυ καμνεις οτι εκαμναμε στα 17-19 μας, που ηταν πολλα ωραια. Απλα εννεν για μενα πιον.

Εν προκειται να απλωσω το σιερι μου τουντην φορα. Να καμεις εσυ την κινηση. Αλλιως γεια. Να καμεις εσυ την κινηση που οταν ενας 3ος φιλος μας εζηταν απεγνωσμενα να καμουμε εγυρισες ρασιη. Οφθαλμος αντι οφθαλμου λοιπον.

Σορυ φορ δε ντραμα. Αλλα με τες ντραμα κουινς, επιβαλλεται!