21 Οκτ 2012

Thoughts of a sunday night

Εσιει λλιες μερες που σκεφτουμε καποια πραματα. Για το τι καμνω, που ειμαι, με ποιον ειμαι κ.α. ποτεθκια (εν εννοω σπουδες στην Αγγλια). Θελω σε καποιον να τα πω, να μποραστω τες ανυσηχιες μου, τες σκεψεις μου, τους φοους μου τζιε εν εσιει κανεναν. Εννρν οτι ειμαι μονος μου ή οτι εν εχω κανεναν που εννα κατσει να με ακουσει. Απλα φοουμαι τι εννα πουν, τζιε παραπανω τι εννα σκεφτουν  που εν θα το πουν. Ωρες ωρες νιωθω οτι πνιει με τζιε τωρα που τα γραφω πιαννει με ενα μινι ψυχοπλακωμα ενας μικρος πανικος. 
Οταν εκαμα το μπλογκ τον μαη του 2008 εθελα να γραφω τα εσωψυχα μου προστατευμενος πισω που μια ανωνυμια (καπου δαμε συναω την μοτα μου που χαμε), μιαν ανωνυμια που εν υπαρχει πλεον γιατι ξερουν το μπλογκ ατομα υπαρκτα στην ζωη μου. Τζιε εν με ενοχλει, πραγματικα. Εν ωραια που μαζευκουμαστε [insert past tense here] που εμαζευκουμασταν τζιε εσχολιαζαμε μπλογκερς, ποστ δικα μας κτλ. Τζιε στο τουιτερ καποτε ειμαι σε μιαν φαση που εν μπορω να γραψω οσο θελω γιατι ακολουθουν με συγκεκριμενα ατομα (καποτε ενοχλουν με οι μπλογκερς "ακολουθοι", καποτε οι επωνυμοι χρηστες που εν γνωστοι μου.
Αρα καποτε σκεφτουμε να ξεκινησω αλλο μπλογκ, τζιε να μεν το πω κανενου. Να γραφω αφοα. Εν ξερω

Ηταν ενα ιδιαιτερο σ/κ τουτο. Εμειναν η χιονονιφαδα τζιε ο παστουρμας δαμε. Εισιεν τζιε τους θκιο τοσους μηνες να τους δω τζιε επεθυμησα τους. Τζιε εν τοσο ωραιο feeling να θωρεις οτι με τουντα ατομα οσο τζιαιρο τζιε να καμεις να τους δεις, εν σαννα τζιε δεν επερασε μια μερα. Αλλα ερκουνται μου τζιαλλες σκεψεις περιεργες. Νιωθω οτι ειμαι λλιο numb. Μπορει ναν τζιε καμια παθηση επιστημονικα διαγνωσμενη. Εν νιωθω αισθηματα στο μεγεθος που θα επρεπε. Επηεννα να βρω την χιονονιφαδα στο αεροδρομιο, τζιε ενω εχαμογελουν σε ουλλη την διαδρομη, που επηα τζιαμε, τιποτε. Εν επρεπε να ππηω που την χαρα μου. Η χιονονιφαδα για 2 ωρες εχαμογελαν ως τα αυτια, επαραμιλαν "ειμαι αγγλια, ουαου ηρτα αγγλια, εννα δω τον παστουρμα". 

Γμτ ουτε να εκφραστω οπως θελω εν μπορω..

ΥΓ: Να παρακαλεσω τους φιλους μπλογκερ να μην σχολιασουν σε τυχον συναντησεις στο μελλον το συγκεκριμενο ποστ. Οτι γραφει στο ποστ εν θεμα του Dreamer τζιε ετσι να μεινει.

9 σχόλια:

  1. Καταλαβαίνω απολυτα τι θέλεις να πεις... :) Οταν αρχισα το μπλογκ, δεν ηξερα κανένα τζαι δεν με ηξερεν κανένας....ομως τα πραματα αλλαξαν...εχασα την "ανωνυμια" μου...καμια φορα μετανοιώνω το....μετα ομως λαλω πιο εν το πόιντ να χώνουμαι πισω που μια οθόνη;;; Σε καποια φαση αγχωθηκα λιο γιατι λαλω τωρα που θκιεβαζουν αρκετοι, ισως πρεπει να προσεχω....μετα εσκέφτηκα οτι εν δικο μου το μπλογκ τζαι οτι θελω κάμνω!

    Εν ολιγοις θα σου πω εν φασεις...περνω τες τζαι εγω αλλα περνουν μου τζαι χαιρομαι τελικα για το αποτελεσμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εγω θα συμφωνισω απολυτος με την πρασιναδα ρε αμπαλατε! τι εννοια σε επιασεν αν σε διαβαζω εγω που σε ξερω η οποιοσδηποτε αλλος? εμενα παντως εν με κοφτει. αν επροσεξες λαλαω τα ουλλα μες τα ποστ μου, συναισθηματικα, προσωπικα, θεματα σχεσης. τζε ξερω οτι διαβαζετε με ουλλοι..ειδικα ο πεζουνος. τζε γραφω τα παλε. τι να αντραπεις που εμας που ειμαστε φιλοι σου? (εγω προτιμω να τα ακου τζε live!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εν έχω κάτι να σχολιάσω για το σημερινό ποστ. Επέρασα να πω καλημέρα :). Καλημέρααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φουρνόφκιος22/10/12 05:50

    Καλημέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. για την ανωνυμία-no comment
    για τα συναισθήματα, όσο μεγαλώνουμε χαλαρώνουν και τα συναισθήματα μας, επίσης επηρεάζουνται και που άλλα θλεματα, μπορεί για οποιοδήποτε λόγο να μεν ήσουν καλα, οχ αφούείσαι ήδη αχωμένος με θέματα, όλα μετριάζονται από τούτο το άγχος. τούτο που καταλαβαίνω όσο μεγαλώνων είναι ότι παντα θα αγχώνεσε που πάεις και πουέρκεσε, ακόμα να φύεις που τεςσπουδές να δεις, its a part of growing up, να συνειδητοποιάς ότι τίποτε δεν είναι σίγουρο, ότι υπάρχουν πολλοί δρόμοι, τίποτε δεν είναι σταθερο etc etc

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. as we grow older χάνουμε το αίσθημα του ενθουσιασμού..νομίζω νιώθουμε τα συναισθήματα λιγότερο έντονα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @πρασιναδα + περτιτζιν: η ανωνυμια εν πολλα μικρο θεμα σε τζινα που εθελα να εκφρασω σε τουντο ποστ τζιε λυνεται πολλα ευκολα. αλλα anw, ειμαι καλυτερα σημερα :p
    @georgia + φουρνοφκιος: καλο υπολοιπο της ημερας και καλην εβδομαδα! think positive!
    @beatrix + rania: η αληθκια οι μονες που εσχολιασετε to the point στο ποστ (no offence to the rest!) δηλαδη εν υπαρχει γυρισμος; οσο μεγαλωνουμε it only gets worse?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. it gets worse ναι but it`s more fascinating dude! εν δύσκολο αλλά εν παραπάνω η χαρά!

      Διαγραφή
    2. Εξαναήρτα για να σου πω οτι ο ενθουσιασμός νομιζω εν προσωπική υποθεση του καθε ενος....εγω οσο μεγαλώνω ο ενθουσιασμός μου για μερικά πραματα μεγαλώνει, για μερικα λιανίσκει....εν εχει σωστο και λαθος....εν αναλογα με τον καθε ενα...το σημαντικο ειναι να υπάρχει ενθουσιασμός για κατι.... :) Glad you are feeling better.

      Διαγραφή