1 Μαρ 2023

Τι άλλο να πούμε;

 Έβαλα στόχο να γράψω κάτι 1η Φεβρουαρίου εδώ και μερικές εβδομάδες. Ο πρώτος, επιφανειακός λόγος είναι η νέα κυβέρνηση. Πες το προκατάληψη, πες το αντίληψη ότι τα πράγματα εν τόσο κοντά σε δυσάρεστα τετελεσμένα, νοιώθω ότι αυτήν τη κυβέρνηση θέλω να την έχω υπόλογο. Με την κυβέρνηση Αναστασιάδη, ήταν τόσα τα σκάνδαλα τζιαι πάλε εμίλησα με κόσμο τη δεύτερη εβδομάδα που δεν είχαν ιδιαίτερα αρνητικά αισθήματα. Θέλω να έχω κάποιο ημερολόγιο.

Ο δεύτερος, πιο ουσιαστικός λόγος, εν ότι έχω τούντην ανάγκη να γράφω τες σκέψεις μου. Η μοναξιά του εξωτερικού για την οποία εξαναμίλησα είτε εδώ είτε στο μπλογκ, δημιουργεί τούντην ανάγκη να φκάλλω έξω σκέψεις. Για να παραμείνει ένα προσωπικό στοιχείο στο μπλογκ.

Οπόταν μια (σύντομη) ανασκόπηση της πρώτης πράξης της κυβέρνησης, των διορισμών.

- ο Χατζηγιάννης, που ίσως απασχόλησε το πλείστο εν μου κακοφαίνεται τόσο. Υποψιάζουμαι ότι αδιάφορη θα μας περάσει η θητεία του. Τουτό μπορεί ναν το αισιόδοξο ή το απαισιόδοξο σενάριο. Για τον προκάτοχό του, κ. Τουμαζή, εν ξέρω πολλά. Πιο κατάλληλο βιογραφικό αλλά από τη θητεία τι αποκομίσαμε (όντως ρωτώ τι έκαμε). Είχα πει τότε που διορίστηκε η Γιολίτη τζιαι πολλοί έκραζαν εξ αρχής για το λάιφσταιλ της ότι θα την κρίνουμε από το έργο. Ε τζιαι είδαμεν τα. Αλλά το ίδιο θα πω και τώρα.

- ο Κεραυνός εν η μεγάλη απογοήτευση. Δεινόσαυροι με σκιές στο βιογραφικό λόγω Ελληνικής τράπεζας, κάτι ψιθύρους για πάρε δώσε με την Αρχιεπισκοπή. Μιαν ασύμφορη συμφωνία για τα αεροδρόμια στην προηγούμενη θητεία έπιασε το μάτι μου, αντι-Ευρωπαϊστής, τρομακτικό το έργο.

- στα θετικά μάλλον η Προκοπίου. Εν εσυμφωνούσα με όλες τις τες αναλύσεις αλλά παρακολουθούσα το ποτκαστ της εν έχω κάτι να προσάψω. 

εν θα γράψω για ούλλους. Αλλά στραβά ξεκινά το καράβι. Συγάμπροι, συγκρούσεις ήδη με μια μερίδα του "αχταρμά", τζιαι το χειρότερο το μπλοκάρισμα για το διορισμό της 'Στασούς'. Θα έφερνε άλλον αέρα η (υφ)υπουργοποίηση της, ικανό να αναιρέσει άλλους διορισμούς. Στα θετικά να βάλουμε την αύξηση στις γυναίκες τζιαι το μεγαλύτερο ηλικιακό φάσμα. Θετικό διότι εν νομίζω να επίστευκε κανένας ότι θα είχε όντως 50% γυναίκες.

Σταματώ δαμέ για την κυβέρνηση. Μας πρόλαβαν τα γεγονότα δυστυχώς τζιαι αναφέρουμαι στο ατύχημα στην Ελλάδα. Να χαθούν τόσες ζωές, τόσο άδικα. Θλίψη και οργή. Γνώριμα και τα δυο συναισθήματα δυστυχώς/ Τα αυτονόητα θα τα παραβλέψω, ας τα πουν άλλοι. Μια που τες πρώτες σκέψεις μου ήταν ο διαγωνισμός που θα ακολουθούσε τζιαι οι συγκρίσεις στις αντιδράσεις στους σεισμούς στην Τουρκία τζιια στο χαμό των μωρών που εν εφταίαν τζιαι σε τίποτε.

Αδύνατον να αγνοήσεις τον κοινό παράγοντα. Για εξοικονόμηση πόρων τσαπατσουλιές, προσπέραση πρωτοκόλλων ασφαλείας που τελικά κόστισαν ζωές. Κάποιος έγραψε ότι ευθύνεται η Ευρώπη που μέσω των απάνθρωπων περικοπών τζιαι τη λιτότητα που επέβαλε την προηγούμενη δεκαετία, των ιδιωτικοποιήσεων, έφτασαν οι σιδηροδρόμοι στην κατάσταση αυτή. Διαφωνώ. Η ελληνική νοοτροπία είναι γνώριμη. Λιτότητα πέρασε τζιαι η Ισπανία τζιαι τα τρένα τους είναι άριστα (τζιαι φτηνά). Εν προτεραιότητες. Τζιαι στο ΗΒ που έχει 10+ χρόνια που κόφκουν λεφτά που τες υποδομές, εν νοιώθεις ανασφάλεια μπαίνοντας στα τρένα. Νοιωθείς φτωχότερος, λερωμένος κάποτε, εξαντλημένος επειδή έπεσε τόσο πολλά το επίπεδο της υπηρεσίας αλλά τα απαραίτητα πληρούνται. Δαμέ μιλούν για συστήματα που αγοραστήκαν το 2000 τζιαι ακόμα εν εγκατασταθήκαν. Τελοσπάντων, κλείνω το. Τες ίδιες ειδήσεις θωρούμε, τες ίδιες σκέψεις κάμνουμε. Τζιαι για την παραίτηση του τάδε αρμοδίου, την ΕΕ που πήρε την Ελλάδα σε δίκη πριν ένα μήνα για το επίπεδο των τραίνων, για τη σύλληψη ενός ανθρώπου που θα τον κατασπαράξουν για να μη φταίξουν άλλοι κτλ

Διάβαζα στο newsletter του Γεωργακοπούλου (συστήνω το) ότι 500,000 υπογραφές αρκούν στην Ελλάδα για να υποβάλει ο κάθε πολίτης πρόταση νόμου στη Βουλή. Μια συνταγματική πρόνοια που όμως δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Αξιοπερίεργο. Στο σημερινό κόσμο των ΜΚΔ τζιαι με το γνωστό τεμπεραμέντο των καλαμαράων εν το θεωρώ πανδύσκολο να παρθούν τέτοιες πρωτοβουλίες που οργανωμένα σύνολα. Στο ΗΒ εντωμεταξύ χρειάζουνται 100,000 υπογραφές για να συζητήσει η βουλή ένα αίτημα (petition) αλλά μόνο 10,000 (!!!) για να απαντήσει η κυβέρνηση. Στην Κύπρο δεν ξέρω αν έχουμε τέτοια πρόνοια (που το Σύνταγμα μας έχει και αγγλικές και ελληνικές ίσως επιρροές). Εν ξέρω τζιαι αν θα ήταν χρήσιμο κάτι τέτοιο όμως. Αρκετές μπούρδες ακουούνται στη Βουλή ως έχει


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου